Czerwone Krzesło to pierwsza z dwunastu części serii, która stała się moja ulubiona, a wiecie dlaczego? Jak tylko rozpakowałam książkę moją uwagę przykuł rozmiar, czcionka, grafika która jest fantastyczna dla dzieci, które dopiero co odkrywają przygodę z książkami, ale nie tylko co się tyczy dzieci lat -7 to wszystko kwestia indywidualna. Zapraszamy z Helenką na przygodę, lecz uprzedzamy będzie wesoło, ale i strasznie. Seria przygód trójki rodzeństwa, którzy przeżywać będą przygody, o jakich nawet nam się nie śniło. Jeżeli chcecie, żebym mniej więcej opisała co i jak to pytanie wprowadzające. Co byście zrobili, gdyby przez przypadek jedne czary-mary zmienili waszych rodziców w osoby nieczułe nieinteresujące się własnymi dziećmi? Żeby ratować rodziców nasze dzieciaki gotowi są przepłynąć oceany tylko po to, żeby odczarować niefortunne życzenie. Niech podniesie rękę ten, kto chociaż raz nie chciał mieć coś magicznego? przeżyć mega przygodę albo po prostu latać między chmurami do utraty tchu? Ja nawet teraz mam marzenia i cieszę się, że dzięki takim książkom mam chwilę relaksu, przyjemności, przygody, ale co najważniejsze chwilę na posiadanie magicznych mocy. Przed Wami rodzina, która dzięki jednemu przedmiotowi, jakim jest magiczne krzesło (które sporo namiesza nie tylko w rodzinie, ale w okolicy). Jeżeli jesteście fanami Harrego Pottera, to w tej pozycji znajdziecie mniej więcej to samo, czyli magię, pościgi za złoczyńcami albo ucieczki przed złoczyńcami. Suma sumarum najważniejszą rzeczą, jaka mnie poruszyła to miłość rodzeństwa, wybaczanie tak jak to miało co do jednej osoby z rodziny, ale nie będę spoilerować. Mam nadzieję, że moja córka będzie miała tę książkę jako lekturę, bo warta przeczytania i spędzenia z nią czas.