W związku z tym, że w lutym wychodzi trzeci tom serii Marah Woolf "Trzy siostry" postanowilam szybciutko nadrobić drugą część "Siostra księżyca". Byłam do niej troszkę sceptycznie nastawiona, bo po pierwszym tomie miałam kilka zastrzeżeń do fabuły. Jak było tym razem? Aimee, Vianne oraz Maelle podstępem zostają zwabione do Kerys. Krainy gdzie rządzą demony. Zostały okrutnie zdradzone przez Caleba. Król Regulus wymaga od nich by poczęły dzieci demonów. Uwolnić ich od tego przeznaczenia może tylko Vianne, która ma przynieść władcy demonów trzy przedmioty czarnomagiczne. Wtedy staną się wolne. Jak potoczą się losy trzech sióstr? I kto okaże się sprzymierzeńcem? Pierwszy tom według mnie był niedopracowany. Tutaj też się tak zapowiadało. Trochę niejasne były dla mnie postanowienia króla demonów w stosunku do naszych bohaterek. Niby miały urodzić te dzieci, ale za chwilę zmienił zdanie. Były więźniami, ale w sumie to nie i końcowo zadowoli się tymi magicznymi przedmiotami i będą wolne. Nie sklejało mi się to. Ale na szczęście im dalej w las tym było lepiej. Wciągnęłam się niesamowicie. Strasznie byłam ciekawa co dalej się wydarzy. Myślałam, że ten tom będzie o kolejnej siostrze. Ale na szczęście tak się nie stało. Główny prym nadal wiodła Vianne. I mimo, że strasznie mnie wkurzała z tą swoją naiwną miłością w stosunku do Ezry to wątek z Aarvandem bardzo mi się podobał. Cała książka od niego nabrała rumieńców. Zdecydowanie takiej postaci mi tutaj brakowało. Nie mogę też pominąć tego jak pięknie jest wydana ta seria. Wydawnictwo Jaguar odwaliło kawał dobrej roboty i zarówno jak okładka i wnętrze są po prostu cudowne. Nie mogę się doczekać kolejnej części która swoją premierę będzie miała już 23 lutego. Czekam z niecierpliwością!