Ostatnio coraz częściej zdarza mi się sięgać po literaturę popularno-naukową. To miła odmiana przeczytać coś odmiennego od kryminałów czy obyczajówek, co wniesie coś nowego do mojego życia, zainteresuje, pogłębi wiedze. A wiedzę z zakresu astronomii, fizyki i innych przedmiotów ścisłych mam naprawdę niewielką. Zdarzało się że właśnie brak wiedzy zniechęcał mnie do sięgania po takie pozycje – że coś co pisze autor będzie dla mnie niepojęte, że nie zrozumiem treści, trudnego słownictwa, zanudzi lub zaraz wywietrzeje z głowy. Dobrze jest trafiać na książki w których coś dla siebie znajdzie zarówno laik jak i zapalony fan nauk ścisłych ze skarbnicą wiedzy w głowie. Osoba niemająca na co dzień styczności z tematami wymienianymi w spisie treści zostanie skutecznie zainteresowana, a ktoś na co dzień obcujący z tymi zagadnieniami lub hobbystycznie zagłębiający się w taką literaturę z pewnością usystematyzuje swoją wiedzę a być może i zaktualizuje o nowe zagadnienia czy odkrycia które musiały mu umknąć. Gdy pierwszy raz trzymałam tą książkę w rękach przeglądałam ją z rozdziawioną buzią. Myślałam; „wow, to jest książka popularno-naukowa? Wygląda tak interesująco!”. Muszę przyznać że wydanie „Pytań z kosmosu” zachwyca na samym wstępie. Wnętrze zostało stworzone w taki sposób aby faktycznie nie zniechęcić „początkujących”. Nie znajdziemy tu kolumn tekstu pisanego drobnym druczkiem który zlewa się w całość, skomplikowanych wzorów które nie mówią nam o niczym, i przypisów umieszczonych na końcu rozdziału, do których musielibyśmy przenosić się co parę zdań. Całość wzbogacona jest o wiele ilustracji i zdjęć, praktycznie nie ma strony bez takiego uatrakcyjnienia. Ciekawym pomysłem jest też zamieszczenie w środku Twittów autora. Neil deGrasse Tyson i James Trefil starają się jak najdokładniej odpowiedzieć na pytania nurtujące każdego człowieka. Co poprzedzało wielki wybuch? Jak faktycznie wyglądało powstanie świata? Przybliża zagadnienia związane z ewolucją oraz narodziny chemii którą początkowo interesowali się alchemicy. Bardzo zainteresował mnie temat kontynentów które wciąż zmieniają swoje położenie, i które zdaniem geologów w przyszłości połączą się w jeden superkontynent, a także wzór (!!!) pozwalający oszacować liczbę cywilizacji które mogą próbować się z nami skontaktować. Ta książka uświadamia nam że liczba rzeczy które już wiemy (a jest ona bardzo duża) to tak naprawdę nic w porównaniu z tym co jeszcze do odkrycia. Zdecydowanie polecam osobom które chcą dowiedzieć się czegoś więcej o otaczającym nas świecie i o tajemnicach skrywanych ponad chmurami. „Pytania z kosmosu” to bardzo dobrze opracowana pozycja, która zaintryguje Was na tyle, że po lekturze będziecie chcieli sięgnąć po inne książki o podobnej tematyce.