Chyba wiele fanów tej pary wyczekiwała tego tomu. Pewnie tak jak ja chcieliście przewrotnej historii, tego, żeby jeszcze trochę między nimi się namieszało, jakiś zwrotów akcji, ale i takiego dowodu, że ich miłość przetrwa pomimo wszystko. A tak naprawdę w tej części tego nie ma. „Jesteś o wiele silniejszy niż myślisz. Jak prawdziwy wojownik.” Zaczyna się od przygotowań do ślubu, bo wiecie, jak się druga część zakończyła. Jednak w tej części moim zdaniem w ogóle nie czuć pióra Elli tylko bardziej jakby tworzyła ją Brooke. Wiecie dlaczego ? Bo Ella buduje niesamowite napięcie, zwroty akcji, i naprawdę cholernie dobrze się ją czyta. A tu niestety było czuć taki oklepany schemat, który nic do tej historii chłopaków nie wnosi. Straszne, nie? Ja bym tu bardziej przypuszczała, że Autorki podążą śladem osoby, która pojawiła się w drugim tomie – matki Dylana. Jednak niestety muszę powiedzieć, że został ten wątek zrujnowany. W ogóle Autorki poprowadziły go w sposób bezpłciowy, nie było przewrotów i wielkiego wow. A szkoda. Naprawdę. „Twój facet najwyraźniej nie może się doczekać, aż zagra najważniejszą rolę życia.” Muszę przyznać, że koniec mnie trochę wzruszył i cieszę się, że ci panowie dostali swoje szczęśliwe zakończenie, ale chciałabym czegoś zdecydowanie więcej. Uważam, że zamiast wydawać tę część autorki mogły zdecydować się na końcowy epilog w części drugiej i skończyłyby to z większą klasą. Moje serce krwawi, bo pierwsza część była zarąbista i mam wrażenie, że było w niej więcej samej Elli, bo wiemy, że to ona jest specjalistą od tematyki mm. Kolejne dwie części były do przeczytania, ale niestety bez większych przygód, zwrotów akcji, emocji i nawet gorących zbliżeń. Jednak nadal jestem większą fanką Logana i Tate. Z braku laku serie można przeczytać, ale odnosząc ją do innych tytułów z tego podwórka wypada mizernie.