Historia jest pisana przez zwycięzców – stwierdzenie, które nigdy nie było tak aktualne, jak w czasach współczesnych. Ostatnie stulecie doskonale pokazało, że prawda jest względna, a społeczeństwo skore do przyjęcie jednego punktu widzenia na daną sprawę. Piotr Zychowicz postanowił więc zabrać się za odczarowanie mitów, półprawd i wydobycie na światło dzienne pewnych niewygodnych faktów związanych z tytułowymi Aliantami. Poświęcona im książka została podzielona na sześć części, z której każda zawiera kilka rozdziałów wypełnionych treściami, które dadzą czytelnikowi naprawdę wiele do myślenia i zmienią sposób postrzegania Aliantów jako tych stojących po stronie „dobra”. Książka rozpoczyna się od części, w której umieszczono wywiady przeprowadzone przez autora z różnymi osobami. Ich tematyka jest dość szeroka od Napoleona i jego stosunku do Polaków (lub raczej jego braku), przez Brytyjskie Gułagi w Afryce, kończąc na Reganie i jego „walce” z komunizmem. Jego rozmówcy często mają tutaj całkowicie odmienne zapatrywania na niektóre epizody historii niż większość przeciętnych ludzi. To właśnie dzięki temu rozdziały są dość intrygujące i pozwalają inaczej spojrzeć na niektóre tematy. Część druga w całości poświęcona jest tematyce II Wojny Światowej, a dokładniej rzecz ujmując alianckim bombardowaniom niemieckich miast. Piotr Zychowicz nie tylko przedstawia tutaj historyczną prawdę, o której część świata nauki chce zapomnieć i wymazać ją ze świadomości zwykłych ludzi, ale również wręcz piętnuje niektóre podjęte decyzje. Sięga on przy tym po bardzo drastyczne określenia i nie boi się w kilku momentach pokazać podobieństwa pomiędzy Aliantami i Niemcami (gdzie dla jednych i drugich zwykły człowiek często był tylko statystyką). Oczywiście nie ze wszystkimi stwierdzeniami trzeba się tutaj zgadzać, ale na pewno wymuszą one na czytelniku pewne rozważania na temat przeszłości. Inny dział publikacji skupia się zaś na tematyce niemieckich jeńców wojennych na froncie zachodnim. Autor porusza tam między innymi kwestię, traktowania poddających się żołnierzy i dość częstego wymierzania pozasądowej „sprawiedliwości” oraz wywózce niektórych „Nazistów” na zachód (którzy w zamian za pomoc mogli uniknąć kary). Wartą uwagi i mocno rozbudowaną częścią publikacji, jest również ta skupiająca się na wojnie rasowej na Pacyfiku. Zychowicz analizuje tutaj niektóre decyzje podjęte przez Japonię i USA, sięga po niewygodne dla aliantów epizody tej wojny, pokazuje bestialstwo obu stron i próby późniejszego usprawiedliwienia ludobójstwa (przez wygranych).