Pierwszy tom przygód Hailee i Chase pozostawił czytelników z wielkim znakiem zapytania. Pewnie wiele z nas po cichu wierzyła, że chłopak zdoła zatrzymać Hailee przed jej planami, ale nawet jeśli, to zdajmy sobie sprawę z tego, że już nic nie będzie tak samo jak wcześniej. „Mój puls szaleje. Nie mogę jasno myśleć. W mojej głowie panuje jeden wieli chaos.” Po tym jak Chase poznał tajemnice Hailee, chce zapewnić dziewczynie poczucie bezpieczeństwa i zwalczyć wszystkie jej demony, jednak to nie będzie takie łatwe. Ona wie, że Chase nie zasługuje na dziewczynę taką jak ona, on chłopak, który jest marzeniem wielu, nie zasługuje na dziewczynę, która jest nawiedzana przez przeszłość, która nie wie co zrobić ze swoim życiem i poradzić sobie ze stratą, jednak to on jest jej przystanią, ale nie na darmo się mówi, że jeżeli się kogoś kocha, chce się jego szczęścia, więc Hailee musi pozwolić mu odejść. Musi sama poradzić sobie ze swoim piekłem. „Mam nadzieję, że to nie jest koniec naszego życia i tego lata, tylko początek czegoś nowego. Czegoś lepszego.” Znamy już kilka książek Biancy, ale uważam że ta seria jest najbardziej emocjonalną, wstrząsającą i wzruszającą historią, która pokazuje to, że nie zawsze radzimy sobie po stracie kogoś bliskiego. Nie zawsze jesteśmy gotowi stawić czoła przyszłości i zrezygnować z wspomnień. Autorka w emocjonalny sposób pokazuje, że nasze życie nie jest idealne, jednak z czasem potrafimy się podnieść i żyć dalej, jednak nic nie przychodzi łatwo, nic nie dzieje się bez przyczyny. Czasami ciąg zdarzeń, pełnych bólu, smutku i cierpienia jest spowodowany po coś. Bianca daje nadzieję, że nawet gdy jest najbardziej pochmurno, słońce nie wychodzi całymi dniami i nocami, to kiedyś wiatr to wszystko przegoni i ujrzymy promienie słońca, które z czasem będą pieścić naszą skórę. Ta dylogia jest niesamowitą podróżą, wachlarzem różnych emocji i zdarzeń historią, która niesie przesłanie. Która nie jest tylko zwykłym romansem dwójki ludzi, którzy spotykają się w najmniej oczekiwanym czasie. Jest książką, która niesie nadzieję, która zakorzeni się w sercach wielu czytelników. Obie części zdecydowanie polecam, one nie tylko świetnie wyglądają, ale również mają godne polecenia wnętrze.

"Wszystkim, którzy znają ciemność. Nie jesteście sami. Nigdy nie jesteście sami". Długo się zbierałam, żeby napisać recenzję "Flying high" Bianci Iosivoni. Jest to druga część, która swój początek miała w "Falling fast". I szczerze, nie do końca wtedy zrozumiałam i pojęłam tę historię. Nie miała ze mną za dużo wspólnego. Nie pojmowałam rozumowania głównej bohaterki. Jak szybko wszystko może się zmienić.. "Nie czuć niczego jest sto razy gorsze, niż czuć wszystko. Nawet jeśli to boli. Nawet jeśli mnie to wewnętrznie rozdziera i nie wiem, jak sobie z tym wszystkim poradzić". Poprzednia część skończyła się w momencie gdy Hailee postanowiła odebrać sobie życie. Zrealizowała wszystkie punkty ze swojej listy i postanowiła połączyć się z Kate i Jasperem. To było złe, niewłaściwe! Bo jak ona mogła? Co to w ogóle za decyzja? Przecież przeżyła piękne lato.. Ale tak to właśnie działa. Już teraz wiem, jak można uśmiechać się przez łzy. Jak można udawać przed całym światem, że wszystko jest w porządku, choć w środku czujesz jak coś w Tobie umiera. Na szczęście Chase zdążył na czas. Hailee nie zrobiła tego. Jednak do ostatniej kartki tej historii walczy o siebie. Próbuje nie dać się ciemności, utrzymać się na powierzchni, choć wcale nie jest to łatwe. I to właśnie przyjaciele z Fairwood dają jej siłę. A Chase jest jej najlepszym kołem ratunkowym. Pomagają sobie nawzajem walczyć o siebie. To była dla mnie bardzo emocjonalna książka. I może nie przeżyłam tego co Hailee, nie straciłam bliskich mi osób, ale po ostatnich miesiącach mojego życia trochę rozumiem z czym ona się zmaga. Bo ciemność wślizguje się niepostrzeżenie gdy się poddajesz. Gdy nie widzisz żadnego celu przed sobą. A to opowieść o tym, że trzeba walczyć. Znajdziemy w niej wskazówki na czym się skupić. I jak sobie z tym poradzić. To nie jest łatwa historia i wcale nie czytało się jej lekko i przyjemnie. I jestem świadoma, że wielu osobom się nie spodoba ze względu na długie monologi oraz fabułę która powoli płynie w tej książce. Ale można z niej wyciągnąć coś dla siebie. I może trochę docenić to co się ma? "Nie wiem, czy on trzyma się mnie, czy ja jego, czy może oboje trzymamy się nawzajem. Wiem tylko, że chcę tego, co się tu teraz dzieje, że pragnę tęgo mężczyzny - i wszystkiego, co się z nim łączy. Nieważne, jak niepewna jest przyszłość i jakie trudności stoją jeszcze przed nami ".