Te święta będą niegrzeczne, te opowiadania są zdecydowanie niegrzeczne, bo napisali je sami niegrzeczni Autorzy…. Co dla mnie ważne, to jeżeli wybieram do czytania antologie to zwracam uwagę na skład je tworzących autorów. Jest to dla mnie ważne, bo przynajmniej mogę się domyślać co po części dostanę i czy historie będą dobre. Dodatkiem jest możliwość poznania tych autorów, których jeszcze nie miałam przyjemności czytać, czyli zapoznanie się z piórem dotąd dla mnie nieznanym. Przyznam się, że po ten tytuł sięgnęłam głównie dla trzech nazwisk: Langner, Szelest i Lingas-Łoniewska. To są nazwiska, które już z okładki krzyczą „czytaj mnie”. Ale wiecie co jest w tym wszystkim najgorsze ? Że czytelnik wkręca się w historię i dostaje jej tak mało, dostaje namiastkę fajnej opowieści, która może być bazą na coś dużego. No szczególnie historia Emilii i Anny. Myślę, że nie jeden czytelnik myśli o tym, żeby przeczytać pełną opowieść o tych bohaterach. Miłym zaskoczeniem dla mnie jest historia napisana przez Ewelinę Dobosz i zdecydowanie zasługuje na wyróżnienie. Była z pazurem, klimatyczna i naprawdę choler*nie dobra. Myślę, że ten zbiór zasługuje na wyróżnienie wśród tak wielu teraz wychodzących. Jest naprawdę grzeszny, gorący i na wysokim poziomie. Widać, że historie Autorów są naprawdę dopracowane. Oczywiście, jak to w takim zbiorze znajdą się historie, które nie przypadną nam do gustu, ale każdy z czytelników może odmiennie je odbierać. Ja jestem na tak i czekam na kolejne zbiory w podobnym składzie !