OPIS
Uwaga świata bardzo często kieruje się ku wydarzeniom dramatycznym i sytuacjom
ekstremalnym. Od zarania dziejów, od pojawienia się pierwszych źródeł
pisanych, zarówno relacjonujący, jak i odbiorcy zainteresowani byli przede
wszystkim tym, co dramatyczne, inne od dominującej codzienności. Kronikarze,
pisząc dzieje swych krajów, odnotowywali wojny i trzęsienia ziemi, przedstawiając
wydarzenia te w taki sposób, jak gdyby tylko one tworzyły historię
danej epoki. Tymczasem dwudziestowieczna historia Tanzanii od zakończenia
I wojny światowej wolna była od większych wstrząsów, nawet rewolucja na
Zanzibarze w 1964 roku nie dorównywała w skali przewrotom w innych częściach
Afryki. Niepodległość państwa została uzyskana w sposób pokojowy,
a politycy odpowiedzialni za losy państwa wykazywali się dużą dozą odpowiedzialności,
korzystnie wyróżniając się na tle innych państw kontynentu. Tanzania
rzadko pojawiała się więc w czołowych nagłówkach światowych mediów, do
czego przyczyniał się także brak aktywnych konfliktów etnicznych.