Córka nieboszczyka to pierwsza część nowego kryminalnego cyklu autorstwa Joanny Jodełka. Książka na swój sposób intrygująca i zapewniająca należytą dawkę rozrywki i relaksu. Śmiało można ją więc określić mianem doskonałego tytułu na lato, który umili czytelnikowi jego wolny czas. Nietypowa śmierć, nietypowe śledztwo Tycjana Raj to ułożona, spokojna konserwatorka zabytków, której życie w ostatnim okresie nie rozpieszcza. Do problemów z byłem mężem, do którego wyjechał jej syn, doszła żałoba po śmierci ojca. Szanowany bibliotekarz z Pracowni Zbiorów Masońskich odszedł z tego świata przedwcześnie w wyniku szoku anafilaktycznego po ugryzieniu przez pszczoły. Jego pogrzeb staje się początkiem szeregu kompletnie nieprzewidzianych wydarzeń, które wywrócą jej życie do góry nogami. Jednym z nich jest poznanie swojej przyrodniej siostry Angeliny, o której istnieniu nie miała pojęcia. Jakby tego było mało, jedna z ciotek cały czas podsyca plotki, jakoby śmierć jej ojca nie była przypadkowa. Dojrzała dama jest pewna, że doszło w tym przypadku do zbrodni, a podejrzanych w tej sprawie jest całe grono osób. Obie siostry nie tylko muszą odnaleźć się w nowej dla nich sytuacji, ale również mimowolnie zostają wplątane w prywatne rodzinne śledztwo. Szybko okazuje się, że ciotka, wielbicielka tropienia spisków i intryg, w tej konkretnej sprawie może mieć racje, a śmierć wcale nie była tak przypadkowa. Zbrodnia i humor Córka nieboszczyka to nie tylko lekki i przyjemny w czytaniu kryminał. To również całkiem spora dawka czarnej komedii, w której dominują nieskończone pokłady absurdu, sarkazmu i ironii. Pod względem budowy „kryminalnej historii”, autorka stawia raczej na sprawdzone schematy. Zbrodnia, tajemnica, zwroty akcji i wielki finał wyjaśniający całą sprawę. Jest poprawnie, co samo w sobie jest wielkim pozytywem i nie ma co tutaj więcej dodawać. O wiele ciekawiej prezentuje się wspomniana warstwa rozrywkowo – komediowa, która zdecydowanie wyróżnia książkę na tyle podobnych tytułów. Podstawą czarnego humoru są tutaj mocno nietuzinkowe postacie. Mowa tutaj zarówno o rodzinie Rajów, której daleko do przeciętności i szeroko pojętej „normalności”, jak i przyjaciołach familii, którzy stają się momentalnie jednymi z głównych podejrzanych o dokonanie zbrodni. Ukazani bohaterowie są bardzo mocno specyficzni (bardzo delikatne określenie). Ich „odmienność” jest jednak atutem dzieła, które stara się kryminalną intrygą pokazać właśnie przez pryzmat nietuzinkowych postaci, których jest tutaj cała masa. Począwszy od dwóch nowo poznanych siostrach, które pałają do siebie wielką „niechęcią”; ekscentrycznej ciotce węszącej na każdym kroku spisek; kuzynkach wielbicielkach uroczych piesków; starym antykwariuszu myślącym o tym, jak zdobyć precjoza nieboszczyka; wielkim kolekcjonerze masońskich przedmiotów; bracie denata skrywającym swoją tajemnicę; właścicielce sklepu ezoterycznego; młodej instagramerce; tajemniczym młodym ogrodniku czy zawieszonym policjancie z problemami osobistymi, który został wynajęty do rozwiązania sprawy. Jest różnorodne i mocno szalenie. Ciekawa dawka historii Kolejnym ciekawym elementem książki jest przewijająca się cały czas w tle tematyka masonerii. Ma ona tutaj nadać historii pewnej dozy tajemniczości i doskonale się to udaje. Autora w przystępny sposób przybliża czytelnikowi funkcjonowanie masonerii w historii świata oraz przedstawia ich symbolikę. W kryminalno-rozrywkową treść, wplata ona pewne fakty historyczne, które mają pobudzić umysł czytelnika do wzmożonej aktywności. Nie jest to jednak element nadmiernie eksponowany, cały czas pozostaje on na drugim planie, nie zaburzając tym samym dynamicznego charakteru dzieła, gdzie najważniejsi są bohaterowie. Dobry kawałek rozrywki Córka nieboszczyka to całkiem udana pozycja, która sprawdzi się równie dobrze jako książka typowo wakacyjna, jak i chwila rozrywki podczas długich jesiennych/zimowych wieczorów. Tytuł godny polecenia każdemu miłośnikowi szeroko pojętego gatunku „kryminałów”.