Uwielbiam książki Kristen Ashley, zawsze po nie sięgając wiem, że są lekkie, zabawne i mają szalonych bohaterów, a mężczyzna zawsze walczy o kobietę do ostatniego oddechu, więc czego chcieć więcej, aby się zrelaksować i zapomnieć o codziennych sprawach ? Jet jest kobietą, która ma bardzo nisko ocenia samą siebie, swoją urodę i charakter, mówi o sobie, że jest zwyczajna, jednak już od pierwszych stron pokazuje pazur i determinację, bo gdy wszystko wali się na głowę, ona nie chowa się po kątach tylko staje do walki, jednak ta walka będzie trudna, bo nie tylko musi walczyć o samą siebie, lecz także musi stanąć do walki z pewnym przystojniakiem, który jest jej marzeniem, a lepiej sobie po cichutku marzyć niż zaryzykować, jednak on nie chce dłużej zwlekać, więc jak tylko nadarzy się okazja wkracza do gry o jej serce, ale i życie. "Nie wiem, jak ty, ale ja myślę, że ta "zwyczajna Jet" ma jakieś głęboko ukryte tajemnice." Jet jest oddaną córka i siostrą, poświęca się dla bliskich pracując na dwa etaty i dba o potrzeby swojej chorej matki. Jednak gdy jej ojciec, który ich zostawił wpada w odwiedziny to Jet zostaje uwikłana w kryminalne zatargi z niezbyt przyjemnymi ludźmi. I oczywiście jako rycerz w srebrnej zbroi pojawia się Eddie, mężczyzna idealny, który od dawna ma na oku Jet, ale czy dziewczyna tak łatwo ulegnie dominującemu policjantowi ? Czy skorzysta z pomocy przyjaciół, którzy zawsze byli obok niej, jednak ona nie zawsze zdawała sobie z tego sprawę ? Czy w końcu Jet przejrzy na oczy, gdy ktoś będzie na nią polował ? "Życie miało własne plany dotyczące szczęścia i układało je po swojemu." Jet ma bardzo trudny charakter, co może wielu czytelników denerwować, gdy przez pół książki zacięcie stawia na swoim. Momentami zachowuje się jak dziecko i to już po czterystu stronach książki może trochę irytować, ale to taki malutki minus. Jest jeszcze jeden, zakończenie - okropnie się zawiodłam myślałam, że będzie to jakoś fajniej opisane, jak to było w poprzednich częściach, a wyszło tak zwyczajnie, bez większych zaskoczeń. "Cokolwiek się wydarzy, jesteś warta, by o ciebie zabiegać, i nie chce więcej słyszeć, jak mówisz jest nie jesteś. Rozumiesz ?" Muszę nawiązać do okładki, bo gdyby nie nazwisko tej autorki to bym musiała się zastanowić, czy mam po tę książkę sięgnąć, bo okładka z tym różem i z tymi postaciami jest okropna. Pomijając te wszystkie uszczerbki chciałam powiedzieć, że akcja, pomysł i styl autorki uwielbiam i zdecydowanie chce mieć kolejne jej tytuły w swojej bibliotece. Książki Kristen Ashley to pewniak, jeżeli chodzi o wieczór pełen relaksu, śmiechu i akcji. Polecam, tę część oceniam na mocną 8.

W końcu udało mi się zmęczyć "Zmysłowego anioła stróża" Kristen Ashley. Jest to drugi tom serii Rock Chick. Liczyłam na ciut lepszą historię niż w pierwszej części, niestety się przeliczyłam. Jet ma na głowie naprawdę wiele. Opiekuje się mamą, która po udarze nie doszła całkiem do siebie. Stara się ogarnąć rachunki i dom. Pracuje na dwóch etatach. W księgarni u Indy (znamy ją już z pierwszego tomu) oraz w barze ze striptizem u Smithiego - jest kelnerką. Uważa się za kompletnie zwyczajną i nudną dziewczynę. Nie skarży się nikomu na swój los. To nie w jej naturze prosić kogoś o pomoc. Jednak gdy w księgarni pojawia się Eddie i zwraca na nią uwagę, świat Jet przestaje być zwyczajny. Opis, który napisałam powyżej kompletnie nie oddaje tego jak beznadziejna ta książka jest. To było 500 stron przejścia przez mękę. Czytałam ją tydzień! Nie znalazłam w tej lekturze nic pozytywnego. Główna bohaterka to jakiś koszmar. Przekonana o swojej przeciętności, kompletnie nie może uwierzyć że ktoś się może nią zainteresować. Ciągle ładuje się w jakieś kłopoty. Nie wspominając o tym, że bez przerwy jest obiektem porwań, prób gwałtu lub ktoś trzyma ją na muszce. Na własną rękę szuka kłopotów. I może inny czytelnik będzie uważał to za zabawne, ale dla mnie było strasznie irytujące. W ogóle mam wrażenie, że fabuła z pierwszego tomu powtórzyła się w drugim tylko z innymi bohaterami. Wciąż wszyscy są mega przystojni i lecą na główną bohaterkę. Eddie każde swoje zdanie forsuje z Jet w łóżku, ona się opiera, za chwilę nie. Chce od niego uciec po czym zmienia zdanie.. Rozdwojenia jaźni idzie dostać. Straszne to było. I uwierzcie mi, naprawdę nie wiem, jak autorce udało napisać aż 500 stron tego czegoś. 200 stron w zupełności by wystarczyło na tę historię. Ja zdecydowanie wolę bardziej realną fabułę. Przerysowanie i absurd w książkach, to coś na co mam alergie. Tak mnie ta powieść zraziła, że już nie mam zamiaru czytać innych książek autorki. Nie będę ryzykować 😅