Na początku mojej przygody z prozą H.G. Wellsa miałem z nią jeden zasadniczy problem: chociaż uwielbiam klasykę science fiction i jej naiwność, niektóre z jego pomysłów trąciły takim kiczem, że ciężko jest mi było je zaakceptować. Na szczęście były to nieliczne przypadki, a cała reszta dorobku autora, jednego z ojców fantastyki naukowej przecież, absolutnie zachwyca. „Wehikuł czasu”, „Wojna światów”, „Wyspa doktora Moreau” czy „Pierwsi ludzie na Księżycu” to tylko niektóre z najsłynniejszych i najlepszych dzieł Wellsa, a „Niewidzialny człowiek” to powieść (choć właściwie należałoby powiedzieć nowela), która doskonale do nich pasuje i zachwyca mimo upływu lat.

Herberta George’a Wellsa chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Uważany za prekursora nowoczesnej fantastyki autor swoimi dziełami od lat stanowi inspirację dla wielu twórców. W marcu wydawnictwo Zysk i S-ka wznowiło jedną z jego najpopularniejszych książek – ,,Niewidzialnego człowieka” i przyznam szczerze, że nie mogłam się oprzeć, by nie skorzystać z okazji, by ją sobie odświeżyć. Nasza przygoda zaczyna się pewnego zimowego dnia, gdy do gospody ,,Pod Dyliżansem” przybywa nowy gość, który już od progu stanowi niemałą sensację, w położonym na uboczu miasteczku. Opatulony od stóp po czubek nosa, z obandażowaną głową i okularami zasłaniającymi niemal całą twarz przedstawia się jako naukowiec, który pragnie w spokoju kontynuować swoje badania. Szybko jednak okazuje się, że nie dość, że mocno ekscentryczny, to jeszcze przybysz obdarzony jest wybuchowym i mocno nieprzyjemnym charakterem. A jego obecność staje się dla mieszkańców coraz większym problemem. W końcu jednak na jaw wychodzi tajemnica natury jego eksperymentów i dopiero wtedy zaczynają się prawdziwe kłopoty. ,,Niewidzialny człowiek” to historia mężczyzny którego pasja do nauki i eksperymenty doprowadzają niemalże do granicy obłędu, w którym to wszelkie normy tracą znaczenie, a potrzeba zaspokajania własnych potrzeb, chęć zdobycia władzy i sławy sprawiają, że człowiek dopuszcza się czynów niewybaczalnych. Przez wynalezienie formuły umożliwiającej stanie się niewidzialnym, nasz bohater nie waha się przed niczym. Czując się bezpieczny poza zasięgiem ludzkich spojrzeń, nie waha się kraść czy nawet zabijać, a wszystko to, jak sobie tłumaczy, w imię nauki i większego dobra. Wells serwuje czytelnikowi klasyczną opowieść, w której mamy jasny podział na dobro i zło, a wszystko to oprawione klimatem tajemnicy związanej ze wzbudzającymi grozę w prostych ludziach eksperymentami. Jeżeli do tego dodamy fenomenalny styl pisarza – z pozoru prosty, ale sprawiający, że każdą stroną coraz bardziej czujemy się zaintrygowani historią, otrzymamy książkę, do której będziemy wracać z prawdziwą przyjemnością. Nowe wydanie prezentuje się bardzo ładnie, klimatyczna okładka, twarda oprawa to rzeczy, które z pewnością doceni wielu czytelników. ,,Niewidzialny człowiek” to według mnie książka po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Mimo lat jej tematyka nadal jest aktualna i stanowi ona bardzo dobrą lekturę. Autor zaś świetnie przedstawia różne oblicza ludzkiej natury – nie zawsze tej dobrej i prawej, ale być może nie raz bardziej prawdziwej niż chcielibyśmy to przyznać. Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.