OPIS
Janusz Wachowski (1948 r.), absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych, studiował też polonistykę na Uniwersytecie Gdańskim; zadebiutował w połowie lat 80-tych XX w. opowiadaniami drukowanymi w „Życiu Literackim”. Publikował również w „Tygodniku Kulturalnym” i „Twórczości”. W 1985 r. wydał w „Iskrach” zbiór opowiadań pt. „Podpalacz”, kilka lat później – tom pt. „Zmierzch pułkowników”.
Prezentowany, trzeci tom opowiadań Autora ukazuje życie wielkiego miasta obserwowanego przez starszego człowieka zafascynowanego współczesnością, której nie do końca rozumie, która go fascynuje, ale także przeraża, stąd chętnie wraca wspomnieniami do czasów swej młodości, spędzonej w rodzinnej Ostrowi Mazowieckiej.
Proza Wachowskiego charakteryzuje się narracją, w której w dobry warsztat pisarski polonisty wtopiono konkretność miejsca i czasu akcji (precyzja byłego pancerniaka). Język Autora nie szafuje rozbuchanymi metaforami, nie epatuje dosłownością scen erotycznych czy trudną w odbiorze stylistyką. To proza, którą czyta się lekko, bez cienia znużenia; po prostu dobry relaks...