Autor Luca Caioli serwuje miłośnikom piłki nożnej dość ciekawą koncepcję książki. Nie ma tutaj mowy o chronologicznym ułożeniu rozdziałów, jak to ma w większości biografii. Dzieciństwo – początki kariery – pierwsze sukcesy – życie gwiazdy, to wszystko można tutaj znaleźć, ale pokazane w innej kolejności, ma to jednak swój urok, a całość czyta się naprawdę przyjemnie. Czytelnik będzie miał okazję przeczytać o jego trudnym dzieciństwie, początkach przygody z piłką, które nie napawały optymizmem na przyszłość, oraz o jego największych sukcesach zarówno klubowych, jak i reprezentacyjnych. Każdy kolejny rozdział kreuje obraz piłkarza, który nie tylko miał ogromny talent, ale przede wszystkim ciężko pracował na wszystko to, co osiągnął, do samego końca swojej zawodowej kariery piłkarskiej, mocno stąpając po ziemi i nigdy nie uważając się za „gwiazdę”. Zidane od zawsze był introwertykiem, który zamiast dużo mówić i robić wokoło siebie szum, wolał ciężko pracować i pokazywać swoje zalety na boisku. Jest to jeden z niewielu piłkarzy a później trenerów, na którym prasa brukowa nie mogła zbyt dużo zarobić. Ciekawym pomysłem Luca Caioliego było rozpoczęcie większości rozdziałów od krótkiego wstępu, będącego relacją zachowania Zizu podczas finału Mistrzostw Świata w 2006 roku. Zresztą samym mistrzostwom poświęcono tutaj dość sporo miejsca, gdzie autor stara się je dość szczegółowo przeanalizować z perspektywy kapitana reprezentacji Francji. Kreuje się dzięki temu obraz zawodnika, który powrócił do reprezentacji, aby zdobyć ostatnie trofeum w swojej karierze, zmotywowanego do zwycięstwa, który jednak w pewnym momencie nie wytrzymał presji. Legendarne już uderzenie „z byka” włoskiego obrońcy Materazziego, stało się niechlubnym epizodem w jego życiu. Chociaż dzięki książce można się dowiedzieć, że miał on wcześniej kilka podobnych przypadków, kiedy to zbyt gorąca głowa powodowała zbyt gwałtowną reakcję. Autor stara się pokazać, jak na to wydarzenie zareagował cały piłkarski świat. Krótki epizod, który nie powinien mieć miejsca, przerodził się później w prawdziwe międzypaństwowe rozrywki, na których każdy próbował coś ugrać. Jedno uderzenie głową, jedna czerwona kartka a sprawa rozemocjonowała cały świat, zresztą sam poszkodowany umiejętnie wykorzystał całą sytuację na swoją korzyść. Pomiędzy rozdziałami pokazującymi przeszłość francuskiego geniusza piłkarskiego a tymi, które szczegółowiej analizują wspomniany turniej, można znaleźć tutaj również krótkie wywiady z osobami, które miały styczność z ZZ. Jest to moim zdaniem najmocniejszy punkt całej książki, stanowiący crème de la crème całej publikacji. Same pytania zadawane rozmówcą być może nie są jakieś odkrywcze i mogły być o wiele bardziej rozbudowane. Nie mniej jednak pozwalają one na to, aby czytelnik miał okazję zobaczyć jak zawodnik był postrzegany nie tylko przez innych piłkarzy (Thuram, Valdano) czy trenerów (Vincente del Bosque, Marcello Lippi), ale również zwykłych ludzki, którzy mieli okazję mieć z nim styczność. Małym dodatkiem do samej treści jest kilka kolorowych fotografii umieszczonych pośrodku książki (mogło być ich znacznie więcej), pokazujących różne etapy kariery. Na końcu książki znajdziemy również kilka tabelek i statystyk, które w sposób liczbowy pokazują dokonania ZZ. Cała recenzja na stronie PopKulturowy Kociołek.