OPIS
[I]dea „pedagogiki rzeczy”, „pedagogiki materialności”, „pedagogiki post-antropocentrycznej” posiada – w moim przekonaniu – potencjał zbudowania konstruktywnej odpowiedzi epistemologicznej na wyzwania dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społeczno-kulturowej XXI wieku (…). Idea ta może odegrać podobną rolę w „wyrwaniu” myślenia i działania pedagogicznego z ogarniającego je „marazmu humanistycznego” jak to miało miejsce przed przeszło pięćdziesięciu laty z pedagogiką krytyczną, nawiązującą także do filozoficznej teorii (neo)marksow¬skiej, choć nie jest to i nie powinno być jedyne źródło założeń teoriopoznawczych tego nurtu. (…)
Książka ta z pewnością przyczyni się do wzbogacenia dotychczasowej wiedzy pedagogicznej i interdyscyplinarnej oraz stanowić będzie bogate źródło inspiracji do dalszych prac badawczych i działań aplikacyjnych osadzonych w nurcie „pedagogiki rzeczy”/„pedagogiki post-antropocentrycznej”. Szykuje się nam wszystkim istotne wydarzenie naukowe „narodzin” i „dojrzewania” nowego nurtu poznawczego w pedagogice, które – mam nadzieję – będzie szeroko dyskutowane i stanie się kolejnym „wyzwalaczem” innowacji metodologicznych
i metodycznych, nie tylko w obrębie tej dyscypliny naukowej.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Dariusza Kulinowskiego