OPIS
Książka Bartłomieja Biskupa wpisuje się w katalog publikacji niezbędnych do analiz komunikowania politycznego. Pogłębione badania odnoszą się do pozycji i roli rzeczników prasowych rządów w Polsce po 1989 roku. Zastosowane metody i podejścia badawcze dają możliwość przyjrzenia się aktywności komunikacyjnej rzeczników a pogłębione wywiady, których udzielili Autorowi są gwarantem autentyczności i realizmu praktykowania komunikacji politycznej. Zaproponowane przez dr Biskupa usystematyzowanie owej kwestii zaowocowało skonstruowaniem interesującej, autorskiej i oryginalnej typologii rzeczników prasowych. Tym samym, ten nieeksplorowany dotychczas w Polsce obszar badań doczekał się naukowej refleksji, którą warto upowszechniać nie tylko w kontekście dyskusji naukowych, czy dydaktyki. Oczywista zdaje się rekomendacja tej pozycji adresowana nie tylko do świata badaczy komunikacji politycznej ale również do praktyków odpowiedzialnych za organizację i profesjonalizację przestrzeni komunikacji politycznej w Polsce.
Praca składa się z dwu części. Część pierwsza, teoretyczna, odnosi się do komunikowania politycznego jako centralnej kategorii przyjętej w pracy. Zdefiniowany zostaje zakres tego pojęcia, a także – co ważniejsze – najnowsze tendencje występujące w komunikowaniu politycznym, w tym również zjawisko profesjonalizacji. Ta część odnosi się również do elementów komunikowania politycznego, czyli podmiotów (aktorów) je konstytuujących. W ramach klasycznego modelu trójkąta komunikowania politycznego: politycy – media – obywatele, szczególny nacisk położony jest na rzeczników prasowych i ich umiejscowienie w ramach tego modelu. Ten fragment monografii zamykają rozważania o roli mediów społecznościowych w komunikowaniu politycznym, jako zjawiska w miarę nowego, lecz wywierającego przemożny wpływ na komunikowanie społeczne, a nie tylko polityczne.
Część druga, empiryczna, przedstawia wyniki badań własnych oraz dokonanych na ich podstawie analiz i syntez
schowek
zaloguj/ zarejestruj
NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ
