OPIS
Książka narodziła się z potrzeby opisu zjawiska, które pomału przestaje
istnieć. Codziennie przechodzimy obok obiektów, które nie są w stanie
zwrócić na siebie uwagi z powodu niewłaściwych przekształceń, zaniedbania,
pokrycia wielkoformatowymi reklamami, wreszcie późnomodernistycznej
formy, niełatwej do zrozumienia przez przeciętnego odbiorcę. Budynki
te jedynie dla znawców maja wartość artystyczną, historyczną i naukową.
Powstały dzięki zaangażowaniu i pracy pokolenia żyjącego w bardzo trudnych
realiach komunistycznej Polski. Praca ta jest pierwszym tak szerokim
ujęciem problematyki architektury i urbanistyki śródmieścia Nowych Katowic
– jednego z najciekawszych zespołów architektonicznych i najszerzej
zakrojonych projektów modernizacyjnych PRL-owskiej Polski. Jej główną
część poświecono prezentacji bogatego materiału – nie tylko ikon architektury
takich jak „Spodek” czy „Superjednostka”, ale również tych mniej
znanych, a często równie interesujących – „Zenitu”, katowickich Plant,
Małpiego Gaju czy Niebieskich Bloków. W publikacji zaprezentowano
również ogólne uwarunkowania powstawania urbanistyki i architektury
w powojennej Polsce, sylwetki twórców i charakterystyki biur projektowych.
Unikatowe archiwalne fotografie pozwalają wczuć się w klimat tamtych lat,
pokazując świat, który pomału odchodzi w zapomnienie.