Czasami trafia się na takie książki, że wystarczy na nie zerknąć by wiedzieć, że po prostu będzie się musiało po nie sięgnąć. Tak właśnie miałam w przypadku ,, Królikula przedstawia: Kicająca groza”, zarówno okładka, jak i tytuł książki, w dodatku napisany czcionką przywodzącą na myśl stare horrory wywołał u mnie dreszcz ekscytacji. Zapraszam więc do poznania królika innego niż wszystkie! Jak zapewne wiecie pojawienie się w domu nowego zwierzęcia jest sporym wydarzeniem, jak się okazuje nie tylko dla ludzi – dla psa Harolda i kota Czesława przygarnięcie nieco dziwnego królika przez ich właścicieli dosłownie wywraca do góry nogami ich dotychczas spokojne życie. Szybko bowiem wychodzi na jaw, że nowy członek rodziny ma nieco, równie dziwne co niepokojące, upodobania. Przede wszystkim przesypia całe dnie, a aktywny staje się dopiero po zmroku. Nic nie mówi (i nie chodzi tu rzecz jasna o rozmowy z ludźmi, to by było przecież dziwne!). A to dopiero początek dziwnych zjawisk, które zamiłowanego w książkach Czesława doprowadzają do nad wyraz niepokojących wniosków… Całą historię Królikuli obserwujemy w formie spisanych przez Harolda wspomnień, rozpoczynających się od dnia w którym jego właściciele przynieśli odnalezionego w kinie, na seansie Drakuli (stąd nietypowe imię!) małego królika. Zabieg ten jest chyba największym atutem książki, zaraz obok samego Królikuli. Harold bowiem jak to na psa przystało nieco inaczej postrzega świat, a przede wszystkim system wyznawanych przez niego wartości jest diametralnie różny od tego nam znanego. Także nie zdziwcie się gdy jakieś nietypowe zapachy dobiegające z kuchni odciągną jego uwagę od opisywanych wydarzeń. Między innymi dzięki takim zabiegom książka zyskuje sporo humoru, a także co tu dużo mówić charakterystycznego dla historii w których główną rolę grają zwierzęta – uroku. I nie dotyczy on wyłącznie naszego narratora – Harolda. Jak się przekonacie zarówno Czesławowi nie brakuje charakterku. Cała recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.