OPIS

Stałym elementem polskiego krajobrazu są kapliczki, krzyże i świątki przydrożne. Ich geneza jest bardzo stara, jednak nieznane jest dokładnie ich pochodzenie i czas powstania. Stawiano je w różnych okresach, najwięcej od początków drugiej połowy XIX wieku do wybuchu II wojny światowej. Motywy ich powstawania były natury: błagalnej, dziękczynnej, pokutnej, wierzeniowej, magicznej. Najczęściej wznoszono je w okresach epidemii, wojny, klęsk, głodu. Upamiętniały ważne miejsca i wydarzenia. Stawiane na rozstajach i granicach chroniły ludzi przed siłami nieczystymi. W miejscach, w których nie było świątyni, zastępowały kościół. Powstało wiele rodzajów kapliczek, krzyży i figur przydrożnych. Na ich tle ciekawym zjawiskiem są warszawskie kapliczki podwórkowe i krakowskie latarnie umarłych. Wiele obiektów małej architektury sakralnej uległo zniszczeniu lub zostało zapomnianych. Te, które przetrwały do obecnych czasów, nie pełnią jednak takiej roli jak niegdyś.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ