OPIS
"Pisarstwo Adama Bodora jest czymś wyjątkowym. Jego spokojny ton, pewien rodzaj fatalizmu narracji, gdzie wszystkie zdarzenia wydają się nieuniknione i nieodwołalne, to coś, z czym nigdy wcześniej się nie spotkałem. To pisarstwo, które ani przez moment nie próbuje się usprawiedliwiać czy zalecać do czytelnika. W skromnej biograficznej notce wyczytałem kilka ważnych dla mnie informacji: mieszkał w Transylwanii, studiował teologię, siedział w więzieniu jako więzień polityczny. W mojej prywatnej klasyfikacji zajęć 'okołopisarskich' teologia i więzienie zawsze stały bardzo wysoko. No i jeszcze ta Transylwania..." (Andrzej Stasiuk)