OPIS
Obie powieści, będące satyrą antywojenną, przywodzą na myśl "Przygody dobrego wojaka Szwejka". Skojarzenia takie wywołuje zarówno postać głównego bohatera (prostaczka, który wypełniając rozkaz, tkwi na posterunku przez trzydzieści lat, chociaż wojna już dawno się skończyła), jak i powieściowa rzeczywistość, ujawniająca bezsens i absurdalność wojny, ułudę wszystkich wartości i autorytetów. Obrazoburczą wymowę tych utworów podkreśla język, skondensowany, wręcz aforystyczny, pełen ironii i paradoksów, prowokujący do gorzkiego śmiechu. W poczuciu nieuleczalnego absurdu współczesnej sytuacji politycznej czytelnik czeka, aż świat dowie się o wiernej i niepotrzebnej postawie fińskiego wiarusa i odwoła go z posterunku. Czy jest to jednak możliwe, skoro dla zindoktrynowanego żołnierskiego umysłu świat jest pełen wrogów, nawet amerykański pacyfista nie zasługuje na zaufanie, a jedyne osoby, których rozkazom Viktor Kappara mógłby się podporządkować, dawno już nie żyją?