OPIS
Książka Joanny Smól jest poświęcona piśmiennictwu poradnikowemu w prasie kobiecej z drugiej połowy XX wieku i jest pierwszym tego typu opracowaniem podjętej problematyki. Opracowanie, co szczególnie cenne, ma charakter interdyscyplinarny, choć osadzone jest przede wszystkim w lingwistycznych badaniach genologicznych. Wartością autorskiego ujęcia jest uwzględnienie przemian gatunków poradnikowych i ich wzajemnych relacji, co pozwala Autorce stwierdzić, iż cechą tych gatunków jest „zbliżanie się do siebie, wzajemne przenikanie i wnikanie form krótszych w te bardziej rozbudowane”. Monografia jest głosem w dyskusji nad relacjami między gatunkami mowy, dyskusji nadal w polskiej genologii żywej i gorącej.