OPIS
Na podstawie niezwykle bogatych materiałów źródłowych: scenopisów, notatek służbowych, nagranych wywiadów, prywatnej korespondencji, własnych artykułów Wellesa i jego publicznych wystąpień, Heylin dokonuje porywającej rekonstrukcji kariery i życia człowieka, który - jak sam przyznawał - był albo nałogowym oszustem, albo geniuszem. Lub kimś pomiędzy. Heylin pokazuje, w jaki sposób reżyser podejmował walkę o prawo do kręcenia filmów na miarę jego osobowości, choć jak sam mawiał, "prawdziwy indywidualista jest w fabryce zwyczajnym zawalidrogą". Głośno wyrażał zarzuty pod adresem fabryki snów, mając za przeciwników ten typ ludzi, którzy "zawsze lgną do świata rozrywki, gdzie obsesyjne zainteresowanie publiką łączą z druzgocąco niską opinią o jej mentalności i moralnym charakterze". Nie uznawał funkcji producenta, w każdym z nich upatrując bankiera, którym powoduje upadlająca chęć zysku.