OPIS
Korespondencja dwóch wielkich filozofów: Wincentego Lutosławskiego i Kazimierza Twardowskiego, to listy pisane przez nich do siebie z różną częstotliwością i intensywnością w latach 1895-1936. To przede wszystkim korespondencja prowadzona przez Lutosławskiego z różnych miejsc świata, relacje, w których starał się on opisywać Twardowskiemu to wszystko, co dane mu było tworzyć i poznawać w świecie. Inną cechą tej korespondencji był czas jej prowadzenia oraz sytuacja geopolityczna Polski.
Jak wiemy doskonale, korespondencja ta przypada na ostatnie lata zaborów oraz na czas walki o niepodległość. Obaj filozofowie są w te wydarzenia na swój odmienny sposób zaangażowani. Trzecią cechą specyficzną tej korespondencji są relacje naukowe i prywatne, jakie łączą obu myślicieli. Można powiedzieć, że Twardowski liczył się zawsze ze zdaniem Lutosławskiego i zasięgał u niego różnych opinii, zwłaszcza tych filozoficznych i związanych z organizacją życia naukowego w powstającej właśnie na nowo Polsce. Wydanie jest pomnikiem zamierającej sztuki pisania listów, zwłaszcza listów tak znaczących i utalentowanych, także literacko myślicieli. Dzieło stanowi wydawnictwo źródłowe do dziejów polskiej filozofii pierwszej połowy XX wieku.