Przyznam szczerze, że dawno nie trafiłam na serię gdzie po przeczytaniu pierwszego tomu nie mogłam się powstrzymać by od razu nie sięgnąć po ciąg dalszy. Jednak świat w którym żyje Mercedes Thompson wciągnął mnie na tyle, że nie dałam rady się zbyt długo opierać. I ,,Więzy krwi” dosłownie pochłonęłam w dwa wieczory. Zapraszam więc ponownie do świata gdzie mały kojot musi sobie radzić otoczony dużo groźniejszymi drapieżnikami. Niespłacone długi i przysługi zazwyczaj dopominają się spłaty w najmniej pożądanym momencie. Przekonuje się o tym Mercedes odbierając w środku nocy telefon od zaprzyjaźnionego wampira Stefana, który pomógł jej w rozwiązaniu problemów stada wilkołaków, a który jak nietrudno się domyślić sam pragnie teraz skorzystać ze zdolności naszej pani mechanik. I bynajmniej nie dotyczy to tym razem naprawy jego Wehikuł Tajemnic. Jednak ani nasza zmiennokształtna ani wampir nie spodziewają się jakie kłopoty na nich czekają. Z ogromną przyjemnością rozpisałabym się więcej o fabule ,,Więzów krwi” bowiem jest o czym pisać i czym się zachwycać. Nie chcę jednak nikomu psuć tej przyjemności i samodzielnego zapoznania się z pozoru błahą prośbą Stefana, która zapoczątkuje prawdziwą lawinę wydarzeń przy której opisywane w pierwszym tomie kłopoty wilkołaków nie będę już robiły takiego wrażenia. Drugi tom rozpoczyna się z prawdziwym przytupem, zapoczątkowując kłopoty nie tylko dla znanego nam już nieco lepiej stada Adama czy wspomnianego wampira i chmary do której należy, ale także pociągając za sobą daleko idące konsekwencje, które poruszą też starszych przedstawicieli nieludzi. Patricia Briggs poszerza znane nam grono niezwykłych istot o ich nowych, równie intrygujących przedstawicieli, jednak nie odkrywając jeszcze wszystkich kart. Tak samo jak Mercedes, trzymana nieco na uboczu i znającą głównie wilkołaki, musimy wszystkiego się uczyć i poznawać razem z nią. A nie jest to bynajmniej łatwym zadaniem gdy weźmiemy pod uwagę, że także o sobie samej nasza bohaterka nie wie zbyt wiele. Mercedes również w ,,Więzach krwi” daje się poznać jako mądra i zaradna bohaterka. Choć zdecydowanie słabsza od otaczających ją innych przedstawicieli istot które przez lata ludzie uważali za mity i baśnie, Mercedes nie daje sobie w kaszę dmuchać. I nawet gdy kłopoty zdają się przerastać niewielkiego kojota nie zapomina o swoich przyjaciołach ani tym by godzić codzienne obowiązki z problemami czy to wilkołaków, czy wampirów. Chyba to drugie wzbudza mój największy podziw, nie ważne czy wali się, czy pali, Thompson nie zapomina o swoim warsztacie i tym, że musi za coś żyć i opłacać rachunki. Niby wydawało się, że to nic takiego jednak pomyślcie jak często sami macie problem rano zerwać się do pracy, a co dopiero jakbyście wcześniej całą noc dla przykładu tropili nieuchwytnego mordercę? Dzięki takim szczegółom seria i jej bohaterowie stają się jeszcze bardziej realni, mimo iż mamy do czynienia z fantastyką. Cała recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.