OPIS
Ostatnia część monumentalnej trylogii Erica Hobsbawma dotyczącej „długiego XIX wieku”. W Wieku imperium splatają się historia kolonializmu, rozwój środków transportu i technologii komunikacyjnych, trendy demograficzne i żywy krajobraz la belle epoque wraz z jej osiągnięciami intelektualnymi, artystycznymi, teatralnymi, muzycznymi i naukowymi.
Wszystko to doprowadziło do eksplozji przemocy w 1914 roku. Lektura książki Hobsbawma pozwala nie tylko zrozumieć czemu, ale też odziedziczyliśmy po „długim XIX wieku”.
Eric Hobsbawm (1917–2012) – brytyjski historyk austriackiego pochodzenia, członek Akademii Brytyjskiej, długoletni wykładowca Birkbeck College na Uniwersytecie Londyńskim. Wybitny badacz historii nowoczesnej, zwłaszcza XIX i XX wieku, teoretyk nacjonalizmu (autor pojęcia „wynalezionych tradycji”), historyk idei. Nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej ukazały się jego książki Jak zmienić świat. Marks i marksizm 1840–2011 (2013), Wiek rewolucji. 1789–1848 (2013) oraz Wiek kapitału. 1848–1875 (2014).