OPIS
Dzieje kultury można przedstawić jako niekończący się trud wypełniania otaczającego świata znaczeniami. Osobliwością tego procesu jest niemożność jego zamknięcia oraz to, że zmieniające się kultury wciąż operują tym samym materiałem wyobrażeniowym. Nic nie dzieje się od początku ani nic ostatecznie z kultury nie znika. Granice poznania wyznaczone przez to, co fizyczne czy naturalne, ale też powtarzalność sytuacji egzystencjalnych, w jakich znajdują się ludzie, to niektóre z przyczyn tego, że w kulturze, zwłaszcza kręgu europejskiego, w różnych czasach i miejscach, możliwe są do odnalezienia te same materiały: wyobrażenia, motywy, wątki, symbole itd. Radość ich odnajdywania nie może przesłaniać niekiedy bardzo radykalnych różnic funkcjonalnych osadzenia w odmiennych kontekstach cywilizacyjnych, a więc – ogromnego zróżnicowania znaczeniowego.