OPIS

Zasadniczą tezą pracy jest to, że u podstaw przemian jakie dokonały się w systemie partyjnym Turcji lat 1950-2011, powodując, że przybierał on w różnych dekadach różne formy, zarówno z punktu widzenia formatu jak i mechanizmu systemu, był podział elektoratu na wyborców centrum i wyborców peryferii. Ważnym aspektem tego podziału jest fakt, że zwłaszcza wyborcy po stronie peryferii podlegali działaniu czynników, które warunkowały koncentrację lub rozdrobnienie partii politycznych w ramach tej strony wspomnianego podziału, co w praktyce decydowało o przybraniu przez system konkretnej postaci w rozumieniu Sartoriego.
Ze Wstępu

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ