OPIS

Badania nad formami trwania i późniejszej obecności dorobku średniowiecza stanowią już ważny nurt w naukach zajmujących się przeszłością. Szczególnie silnie refleksja ta obecna jest w krajach anglosaskich. Dość powszechnie uznaje się, że przełomowe znaczenie w akademickiej karierze nowej dyscypliny badawczej miała sesja poświęcona mediewalizmowi, która odbyła się w 1971 roku podczas kongresu mediewistycznego w Kalamazoo. Jej organizatorem był Leslie J. Workman (1927–2001), który po niespełna dekadzie (1979) wydał pierwszy numer czasopisma „Studies in Medievalism”.

Ukazuje się ono nieregularnie do dziś i od początku jest organem całej dyscypliny stworzonej przez Workmana (do 2013 roku ukazały się 22 tomy). On też rozpoczął (od 1986 roku) organizowanie corocznych konferencji na temat mediewalizmu (do 2012 roku odbyło się 27 konferencji), z których materiały publikowane są w czasopiśmie „The Year’s Work in Medievalism”. Wokół tych przedsięwzięć zebrali się naukowcy z całego świata, którzy zajmują się sposobami funkcjonowania średniowiecznych wątków w epokach po zakończeniu wieków średnich.

Rzecz jasna, wydzielenie oddzielnej dyscypliny naukowej pod nazwą mediewalizmu dopiero w drugiej połowie XX wieku nie oznacza, że tematyka recepcji wątków średniowiecznych w epokach późniejszych była wcześniej niedostrzegana czy też nie była podejmowana. Badania tego typu prowadzone były jednakże marginalnie, niekiedy jako suplementy czy epilogi do zasadniczego wątku w monografiach czy artykułach dotyczących wieków średnich.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ