OPIS
Buk zwyczajny jest w Polsce jednym z najważniejszych lasotwórczych gatunków liściastych. W pozyskaniu drewna liściastego zajmuje drugie miejsce po brzozie i ma duży udział w pozyskaniu ogółem. Jako gatunek główny i domieszkowy ma istotne znaczenie w kształtowaniu pozaprodukcyjnych funkcji lasu. Przy obecnych zmianach klimatycznych i ich konsekwencjach siedliskowych jego znaczenie wzrasta. W czasie tworzenia niniejszego opracowania nie obserwowano szczególnych zagrożeń biotycznych i abiotycznych nękających ten gatunek, a nawet przeważał pogląd o jego ekspansywności. Jest gatunkiem wprowadzanym chętnie ze względu na swoje walory produkcyjne i surowcowe, ale również z powodu mniejszych trudności hodowlanych w porównaniu np. z dębem. Jednak jego zasięg antropogeniczny nie zawsze się powiększa w sposób zgodny z przyrodniczą i gospodarczą rolą w danych warunkach siedliskowych.
Buk jest gatunkiem niezwykle plastycznym, jego cechy pozwalają na realizację różnorodnych celów hodowlanych i wykorzystanie szerokiej gamy programów pielęgnacyjnych. Przyjęcie określonej koncepcji hodowlanej wymaga wnikliwej analizy warunków siedliskowych, historii i cech jakościowych danej populacji oraz otoczenia ekonomicznego i rynkowego produkcji leśnej. Przyjęty układ podręcznika ma w założeniu prowadzić Czytelnika od poznania tych uwarunkowań do wskazówek hodowlanych. Programy hodowlane mają charakter pochodny w stosunku do wymienionych okoliczności, niemniej nie są całkowicie przez nie zdeterminowane i wymagają podejmowania decyzji, które mogą w istotny sposób wpływać na uzyskiwane efekty produkcyjne i poza-produkcyjne.
schowek
zaloguj/ zarejestruj
NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ
