OPIS
O książce pisze Leszek Żuliński:
Kobiety i ważki Ewy Parmy to tom wierszy zainspirowany obrazami Anny Marii Rusinek, których intrygująca aura wciąga nas w swoją surrealny świat zatopiony w muzyce wyobraźni. W przestrzeni tych obrazów snuje się oniryczna baśń, która unosi nas w piękne obłoki. A tam już czekają te wiersze... One mówią podobnym językiem. Każą nam wierzyć, że życie jest chwilą wśród ważek i irysów, chociaż w tle istnieje jakiś real, i to bardzo śląski, rodzimy tym obu autorkom. Ewa Parma chodzi po ziemi konkretów, drobiazgów, szczegółów, ale i ona w gruncie rzeczy lewituje w przestrzeni marzeń i tęsknot. Subtelny erotyzm jej wierszy wciąż ustępuje miejsca konstatacjom egzystencjalnym. Z tego mariażu i mirażu wyłania się świat, który jest snem, spleenem, oczekiwaniem i nieustannym pytaniem o prawdę naszej natury.
Ewa Parma to anglistka, wielbicielka karkonoskich szlaków, rocka i poezji Czesława Miłosza. Uważa, że bycie poetą jest jak bycie alkoholikiem: jest się nim zawsze, nawet jeśli się nie pisze - aż do chwili, gdy znów przychodzi ta przemożna ochota, by coś skrobnąć, bo przecież kto nie pisze - nie żyje... Debiutowała w roku 1987 w "Tak i Nie". Publikowała wiersze, prozę, eseje i tłumaczenia poezji amerykańskiej m.in. w "Poezji", "Literaturze", "Czasie Kultury", "Śląsku", "Młodej Sztuce" i w antologii młodej poezji dolnośląskiej "Imiona istnienia". Jej wiersze przetłumaczone na język angielski znalazły się w kilku amerykańskich magazynach literackich. Wydała tomiki Tylko dla modliszek i W strefie ognia.
schowek
zaloguj/ zarejestruj
NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ
