OPIS
Książka wypełnia lukę w naszej wiedzy o literaturze i kulturze narodu, który podobnie jak Polacy, dążył w tym samym czasie do usamodzielnienia się i zjednoczenia w jedno państwo. Wykazuje też bliskie związki między polskimi i włoskimi romantykami. Nie jest jednocześnie suchym wykładem informacji o stylu typowym dla podręczników akademickich. Autorki, badaczki nowoczesnej literatury włoskiej, a zarazem znakomite tłumaczki prozy i poezji, szkicują barwną panoramę życia intelektualnego Italii w XIX wieku. Ich opowieść zaczyna się podobnie jak syntezy dotyczące polskiego romantyzmu — od polemiki klasyków poprzedniego pokolenia z młodymi romantykami. W kolejnych rozdziałach poznajemy ówczesną włoską literaturę patriotyczną, a zarazem jej polityczne konteksty i podteksty; twórczość najwybitniejszych pisarzy epoki — poety Giacomo Leopardiego i twórcy włoskiej powieści historycznej Alessandro Manzoniego; wreszcie w zamykającym pracę szkicu wkraczamy w świat najbardziej wymagających odbiorców twórczości pisarskiej, jakimi są krytycy literaccy, po którym to świecie „oprowadza” nas nade wszystko eseistyka Francesco De Sanctisa.