OPIS

Jednym z fundamentalnych składników barokowej poetyki muzycznej były figury muzyczno-retoryczne, stanowiące główny środek kształtowania ekspresji - podstawę i kwintesencję retoryki muzycznej. To za pomocą figur kompozytor budował dźwiękową interpretację tekstu słownego: rozwijał struktury obrazowe, emfatyczne, onomatopeiczne, symboliczne, alegoryczne, które oddawały emocje i znaczenia niesione przez warstwę słowną utworu. Niniejsza książka - obszerne studium analityczne - odsłania bogactwo środków muzycznej interpretacji tekstu w twórczości polskich kompozytorów XVII i XVIII wieku, dotychczas od tej strony bardzo mało znanej. Dzieła Mielczewskiego, Pękiela, Różyckiego, Stachowicza, Szarzyńskiego, Gorczyckiego ujawniają wiele pomysłowych, pięknych rozwiązań z zakresu oracji muzycznej, które zainteresują szerokie grono znawców i miłośników muzyki dawnej.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ