OPIS

W wielu miejscach w USA w krótkich odstępach czasu ma miejsce kilka niewyjaśnionych zdarzeń. W Nebrasce piknik zorganizowany przez nastolatków kończy się tragedią spowodowaną przez tajemnicze wyładowania elektryczne. Wiele osób zostaje ciężko poparzonych, część z nich umiera. W okolicy ktoś bestialsko morduje stada krów, pozbawia je krwi i wykorzystuje ich organy do nieznanych celów. Jednocześnie w największych miastach USA uczniowie szkół podstawowych trafiają masowo do szpitali z poważnymi zatruciami. Dramatyzmu sytuacji dodaje fakt, że ktoś próbuje wyeliminować świadków...

Agentka specjalna Maggie O’Dell i pułkownik Ben Platt stają przed trudnym wyzwaniem. W trakcie śledztwa okazuje się, że wszystkie zdarzenia mają związek z tajnymi badaniami nad bronią biologiczną, prowadzonymi przez rząd. Prawda nie może ujrzeć światła dziennego, a to stoi w sprzeczności z etyką zawodową Maggie i Bena, którzy będą musieli zmierzyć się nie tylko ze skomplikowanym śledztwem, lecz też z dylematami moralnymi...

*  *  *

„Kava zręcznie wplata w fabułę wymowne zagadnienia polityczne, łączy je z szybką akcją, narastającą atmosferą śmiertelnego zagrożenia i osobistymi wątkami głównych bohaterów. Czytelnik traci rozeznanie, gdzie przebiega granica między faktami a literacką fikcją”.

Booklist

„Hotwire ma wszystkie zalety prawdziwego bestsellera – solidną fabułę, która wciągnie cię bez reszty, intrygujące zagadki, zapadające w pamięć i wiarygodne postaci, wątki prosto z pierwszych stron gazet”.

Bookreporter.com

„Ekscytująca akcja, umiejętne stopniowanie napięcia, które wzrasta z każdą przeczytaną stroną”.

Tess Gerritsen

„Ekscytujące wątki, wyraziste postaci, brawurowe zwroty akcji. Książka nie pozwoli Wam zasnąć przez całą noc!”

Lisa Gardner, autorka „Love You More”

"Kava jest coraz lepsza z każdą kolejną książką”.

The Omaha World Herald

Alex Kava to amerykańska pisarka z polskimi korzeniami. Jest autorką bestsellerowych thrillerów psychologicznych. Wychowała się w Silver Creek w stanie Nebraska. Już jako dziecko pisała opowiadania, które pokazywała jedynie bratu. Jej rodzice nie tylko nie rozumieli tej pasji, lecz także samo czytanie książek uznawali za dziwactwo. Przez piętnaście lat pracowała w reklamie i public relations. W 1996 roku zrezygnowała z etatowej pracy, chcąc w pełni oddać się pisaniu. W swoich powieściach wprowadza czytelników w świat mrocznych, tajemniczych zbrodni popełnianych z największym okrucieństwem.

Jej powieści są niezwykle wiarygodne, ponieważ zostały podbudowane rzetelną wiedzą psychologiczną, a także znajomością procedur policyjnych. Choć są fikcją literacką, często impulsem do ich napisania były prawdziwe wydarzenia. Kava nie ukrywa, że najbardziej fascynuje ją granica między dobrem a złem oraz to, do czego człowiek jest zdolny, kiedy znajdzie się w sytuacji ekstremalnej. Zapytana o to, co w swoim zawodzie lubi najbardziej, odpowiada: „A jaki inny zawód pozwala na poszukiwania w księgarniach, spędzanie poranków w bibliotekach, czytanie książek w ciągu dnia i pracę z psem przytulonym do boku?"

Książki Alex Kavy są wydawane w 24 krajach świata i w wielu znajdują się na listach bestsellerów. Thrillery Dotyk zła i Kolekcjoner były bestsellerami również w Polsce. W Polsce powieści Kavy publikuje wydawca książek Mira.

Fragment książki:

Światło oślepiło Dawsona. Gwałtownie się obudził. Promienie słońca przeciskały się między żaluzjami okiennymi w szpitalnym pokoju.

Promienie słońca. A nie promienie lasera czy ognie sztuczne.

Jego ojciec siedział na krześle przy łóżku. Masował pokrytą zarostem brodę, przecierał zmęczone z niewyspania oczy. Dawson nie wiedział, jak długo tu siedzi. Czy widział tamto stworzenie? Nerwowo rozejrzał się po pokoju.

– Jesteś w North Platte – powiedział ojciec, myśląc, że syn nie rozpoznaje otoczenia. – W szpitalu. Nieźle oberwałeś, ale wyjdziesz z tego.

Wyglądał na zmęczonego. Ale zawsze tak wyglądał. Pracował na dziesięciogodzinne zmiany w zakładzie przetwórstwa mięsnego. Czasami brał dwie zmiany, jedna po drugiej, kiedy któryś z ochroniarzy zachorował. Nawet w wolne dni pracował po parę godzin, rozwożąc przesyłki. Kiedy był w Patrolu Stanowym, nie pracował tak dużo. Ale przed laty rzucił tamto zajęcie. Dawson nie znał szczegółów, zresztą ta sprawa nic go nie obchodziła. To się stało mniej więcej w tym czasie, gdy jego matka odeszła z domu. Prawdę mówiąc, ledwie zauważył, że pewnego dnia ojciec, szykując się do pracy, włożył do kabury tasera, a nie smitha & wessona.

Już nawet nie jadali razem kolacji, nie wspominając o wspólnych rozmowach. Ojciec odzywał się do syna tylko wtedy, kiedy chciał mu powiedzieć, że syn go bardzo zawiódł. Dawson sądził, że teraz będzie tak samo, zwłaszcza jeżeli ojciec spędził noc na winylowym krześle.

– Co się stało? – spytał z nadzieją, że uprzedzi wykład.

– Nie pamiętasz?

W milczeniu patrzył na ojca, zastanawiając się, czy mu uwierzy. Stworzenie o czerwonych oczach, z którego łap sypią się iskry?

Jednak ojciec wziął jego skonfundowaną minę za utratę pamięci.

– Lekarz mówi, że możesz mieć chwilową amnezję. Zostałeś porażony prądem. Lekarz uważa, że prąd był tak silny, że rzuciło cię na ogrodzenie z drutu kolczastego. Cały byłeś owinięty tym drutem. Nic nie pamiętasz?

Gdy Dawson nadal milczał, ojciec wstał. Nie był wysoki, ale z pozycji leżącej wydawało się Dawsonowi, że ojciec nad nim góruje. Potem zrobił coś kompletnie nieoczekiwanego. Położył rękę na jego ramieniu. Przez moment Dawson miał wrażenie, że w oczach ojca widzi smutek.

– Masz ogromne szczęście, dzieciaku. Dwóch twoich kolegów nie żyje.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ