OPIS
„Drut kolczasty” to kolejna książka wydana w serii „Biblioteka Kwartalnika KRONOS”. Sygnują ją nazwiska Hannah Arendt i Wystana Hugh Audena, którzy być może najgłębiej przemyśleli traumatyczne doświadczenia pierwszej połowy XX wieku i zrozumieli ich znaczenie dla kondycji człowieka ponowoczesnego. Hannah Arendt bardzo dobrze znana polskiemu czytelnikowi z takich dzieł jak „Korzenie totalitaryzmu”, „Eichmann w Jerozolimie” czy „Kondycja ludzka”, ukazuje w tej książce trochę inne oblicze. Napisany przez nią w przededniu wojny esej „Antysemityzm”, stanowiący centralną część książki „Drut kolczasty”, traktuje o przyczynach i źródłach tytułowego zjawiska. Arendt z dociekliwością historyka i zrozumieniem filozofa, odkrywa przed czytelnikami kolejne warstwy tego problemu, który począwszy od Rewolucji Francuskiej narastał, aby ostatecznie znaleźć swoje zwieńczenie w wydarzeniach II wojny światowej. Drugą część książki stanowi znaczenie krótszy, ale niezwykle interesujący esej o „Kondycji ludzkiej” Arendt wybitnego angielskiego poety Audena, autora wiersza, któremu „Drut kolczasty” zawdzięcza swój tytuł. Oba teksty składają się na poruszający komentarz nad losem człowieka współczesnego nieustannie rozdartego między bolesną przeszłością, a wyzwaniami teraźniejszości. Hannah Arendt (1906–1975) – Niemka, Żydówka, apatryda, obywatelka USA. Jedna z najwybitniejszych filozofów polityki XX wieku, uczennica Heideggera i Jaspersa. Profesor New School for Social Research, autorka kilkunastu książek poświęconych filozofii polityki, z których najlepszą jest Kondycja ludzka (1958, wyd. pol. 1999), najsłynniejszą zaś – Eichmann w Jerozolimie. Rzecz o banalności zła (1963, II wyd. pol. 2004). W.H. Auden (1907–1973) – poeta i pisarz angielski, przyjaciel Hannah Arendt. Po licencjacie w Oksfordzie spędził a gap-year w Berlinie. Wziął udział w wojnie domowej w Hiszpanii po stronie republikanów. Wydarzenie to na zawsze wyleczyło go z pokusy lewicowości. W 1939 roku wyjechał do USA, gdzie przez ponad trzydzieści lat żył w bliskim związku ze swoim studentem Chesterem Kallmanem. Tak zwany „późny Auden” to poeta konserwatywny, pod pewnymi względami bliski chrześcijaństwu. Był wybitnym eseistą i librecistą (współpracował z Benjaminem Brittenem).