OPIS
Według legendy, gdy Bóg dał pradawnym mieszkańcom Czarnogóry jedynie kamienie i czarne szczyty, poskarżyli się i otrzymali niewielką cząstkę raju, czyli cudowne wybrzeże Adriatyku, pełne małych zatoczek i długich plaż. To właśnie tam, gdzie tuż za wąskim pasem nabrzeża wyrastają ogromne góry, w 1053 r. przybyła grupa papieskich wysłanników, a kraina jako Monte nigro (dziś Montenegro czy też Crna Gora, jak mówią miejscowi) po raz pierwszy pojawiła się w dokumentach. Nawet najbardziej kreatywni menedżerowie przemysłu turystycznego nie wymyśliliby lepszej i bardziej chwytliwej nazwy niż grupa podróżnych przysłanych z dalekiego Rzymu. Połowa republiki leży co najmniej na 1000 m n.p.m., rwące rzeki wiją się głębokimi wąwozami gór Durmitor i Bjelasica.