OPIS
Książka ma dwie perspektywy: zawiera pisane na gorąco analizy i komentarze dotyczące polskiego życia politycznego z lat 1993-2002 i refleksje o nich po latach – daje to pewność, że autor jest nie tylko ciągle skupionym obserwatorem spraw istotnych, ale że weryfikując własne oceny sprzed lat, powraca do zajmujących go kiedyś problemów w nowych okolicznościach.
Rozpoczynający książkę rozdział wstępny jest swoistą autoprezentacją postawy Karola Modzelewskiego – rekapitulował w nim to, co przez lata było najważniejsze w jego działalności i co determinowało jego decyzje. Po nim następują kolejne spotkania z opiniami sprzed lat, drukowane m.in. w Magazynie Tygodniowym „Gazety Robotniczej”, „Gazecie Wyborczej”, w „Polityce” i „Zeszytach Literackich” oraz te nigdzie do tej pory nie publikowane. W pewnym sensie niniejszą książkę można uznać za ciąg dalszy rozważań zamieszczonych w książce Dokąd od komunizmu. (1993)
Krytycznie ocenia strategie polityczne „Solidarności”, z którą sam był silnie związany, zastanawia się czy rząd Hanny Suchockiej zasłużył na wotum nieufności, komentuje działania i decyzje Lecha Wałęsy. W artykułach pojawiają się postacie Leszka Balcerowicza, Lecha Falandysza, Tadeusza Mazowieckiego, Jacka Kuronia, Andrzeja Olechowskiego, Jerzego Pomianowskiego, Jerzego Giedroycia, Leszka Kołakowskiego...
To ważny przyczynek do dyskusji o polskim dziś i postawach obywatelskich nie tylko w trzeciej Rzeczypospolitej. Analiza sytuacji polityczno-społecznej przeplata się z jej osobistą interpretacją, zaś kategorią nadrzędną w tych rozważaniach jest „lojalność wobec nieznajomych”.