OPIS

Prof. dr hab. Krzysztof TARKA (ur. 1965 r.) - pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Opolskiego. Zajmuje się stosunkami polsko-litewskimi, działalnością polskiej konspiracji na Wileńszczyźnie w okresie II wojny światowej, mniejszościami narodowymi w PRL, dziejami Polonii oraz powojennej emigracji politycznej. Opublikował m.in. Konfrontacja czy współpraca? Litwa w polityce Rządu Polskiego na uchodźstwie 1939-1945 (Opole 1988), Litwini w Polsce 1944-1997 (Opole 1998), Generał Aleksander Krzyżanowski„Wilk”. Komendant Okręgu Wileńskiego ZWZ-AK(Warszawa 2000), Emigracyjna dyplomacja. Polityka zagraniczna rządu RPna uchodźstwie 1945-1990 (Warszawa 2003). Stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Fundacji Lanckorońskich, Polonia Aid Foundation Trust.

Dzieje Polonii w Wielkiej Brytanii w okresie międzywojennym nie doczekały się dotąd monograficznego opracowania. Autor, wykorzystując dokumenty z archiwów krajowych i emigracyjnych, podjął próbę ustalenia liczebności i rozmieszczenia Polaków na Wyspach Brytyjskich, przedstawił życie religijne, działalność organizacji społecznych, funkcjonowanie szkolnictwa w języku ojczystym oraz sytuację Polonii brytyjskiej po wybuchu II wojny światowej. W końcu lat trzydziestych XX wieku władze polskie szacowały, iż poza krajem mieszkało około 8 milionów Polaków. Kilkutysięczna kolonia polska w Wielkiej Brytanii, tak pod względem liczebności, jak i znaczenia, należała do najmniejszej grupy wychodźstwa. W większości tworzyli ją robotnicy i rzemieślnicy, którzy przybyli na Wyspy Brytyjskie na przełomie XIX i XX stulecia. Czynniki zewnętrzne: wybuch II wojny światowej, klęska Francji i przeniesienie nad Tamizę siedziby emigracyjnych władz oraz wojska zmieniły bieg wydarzeń. W połowie 1940 roku narodził się fenomen „polskiego” Londynu. Wielka Brytania na długie lata stała się wówczas politycznym centrum polskiego wychodźstwa, ale to już zupełnie inna historia.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ