OPIS
”...Trzy konferencje na szczycie wielkiej koalicji przyniosły zasadnicze, choć nigdy nie wyrażone oficjalnie, odejście od zasad Karty Atlantyckiej. Podstawą wspólnie podejmowanych decyzji było uznanie dominacji mocarstw w ich strefach wpływów. W praktyce oznaczało to uznanie przez Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię dominacji radzieckiej we wschodniej części Europy, a USA i Wielkiej Brytanii - w jej części zachodniej. Szczególnie trudna dla sojuszników zachodnich sprawa sojuszniczej Polski rozstrzygnięta została zgodnie z żądaniami Stalina przez uznanie aneksji ziem wschodnich przedwojennej Rzeczypospolitej (przy przyznaniu Polsce rekompensaty kosztem ziem niemieckich po Odrę i Nysę Łużycką oraz w południowej części dawnych Prus Wschodnich) i przez uznanie przez mocarstwa zachodnie Rządu Jedności Narodowej zbudowanego na podstawie kontrolowanego przez Polską Partię Robotniczą dotychczasowego Rządu Tymczasowego w Warszawie z niewielkim udziałem polityków demokratycznych z Zachodu i wycofanie uznania emigracyjnemu rządowi RP. Niemcy zostały podzielone na cztery strefy okupacyjne, przy czym nie biorąca udziału w tych konferencjach Francja otrzymała niewielką strefę okupacyjną i swój sektor w podzielonym na cztery sektory Berlinie. O przyszłości Niemiec decydować miały zwycięskie mocarstwa, co dawało Związkowi Radzieckiemu możliwość blokowania wszelkich planów zjednoczenia tego kraju...”