Co by się działo, gdyby naprawdę każdy mógł manipulować czasem wedle własnego uznania? Na to pytanie z przymrużeniem oka próbuje odpowiedzieć Ewa Zachara w powieściowym debiucie „Cajtfikser”. Tytułowe urządzenie to niewielki aparacik do podróży w czasie. Wystarczy skończyć 21 lat i już zdobywa się prawo do podróżowania po własnej przeszłości i przeszłości. Dwaj utalentowani młodzi ludzie przerabiają urządzenie tak, że daje im ono możliwość ściągnięcia zza grobu babci, która pominęła ich w testamencie...

Książka napisana jest bardzo żywym językiem i pełna ciepłego humoru, który sprawia, że czytelnik czasem musi śmiać się na głos. Sympatię budzą postacie, zwłaszcza gruby nieporadny anioł Wasilij. Stylem trochę przypomina utwory Terry‘ego Pratchetta. To nie jest ani wielka literatura ani wizja nowych wymiarów technologii, ale za to lekka miła lektura na długie zimowe wieczory.