OPIS
Czas, który chorwacka pisarka spędziła na stypendium w Stanach Zjednoczonych, pozwolił jej spojrzeć z geograficznego i mentalnego dystansu na tragedię własnego narodu, na rozpad Jugosławii, na narodziny jugonostalgii. Na narastające w niej na obczyźnie, z dala od ogarniętej wojną ojczyzny, poczucie bezdomności. A także absurdalności epoki, w której można co prawda bez problemu pokonać odległość tysięcy kilometrów, z jednej półkuli na drugą, w ciągu kilku godzin, ale w żadnej mierze nie oznacza to zmniejszenia mentalnego, kulturowego dystansu.