Intrygujący scenariusz i zajebiste rysunki. Polecam

„Promienie Xi” z początku kojarzyły mi się z planszówką. Na początek dostajemy skrótowy opis świata i zasady: Połowa ludzkości wyginęła. Co chwilę mają miejsce anomalie klimatyczne. Wśród pozostałych istot żywych zachodzą mutacje. Ludzie cierpią na zaburzenia pamięci. Świat podzielony na sfery. A więc mamy tu sporo narzędzi wpływających na rozgrywkę. A ja planszówek nie lubię. Na szczęście jest dużo przystępniej, niż się spodziewałem. Zavka w swoim komiksie post-apokaliptycznym (czy też, jak to określa, post-katastroficznym) w zasadzie prowadzi czytelnika za rękę, stopniowo dorzuca elementy układanki i stanowczo nie przytłacza. Nie jest to komiks łatwy do zrozumienia, ale bardzo poukładany. O co dokładnie chodzi? W dużym skrócie: główna bohaterka rozpoczyna eksperymenty z niebieskimi grzybami, znaczy kwiatkami, od których zaczyna przypominać sobie swoją przeszłość. Narracja toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych, a czytelnik musi złożyć do kupy tę szaloną dość historię. Z jednej strony wizja świata jest skomplikowana a scenariusz gęsty i niechronologiczny, z drugiej natomiast wszystko jest metodycznie przedstawione i idzie do przodu w bardzo przemyślany sposób. Zabrakło mi tu jakiejś większej narracyjnej swobody, więcej kontekstu, ekspozycji na świat przedstawiony. I klimatu. W zasadzie setting tej historii nie ma tu znaczenia, komiks zupełnie nie tworzy poczucia minionej tragedii, katastroficzność zupełnie na nim nie ciąży, jest to architektonicznie zaprojektowana układanka. Kreska, cóż. Z jednej strony ma w sobie coś z geometrycznych bazgrołów w zeszycie szkolnym. Z drugiej jest bardzo pomysłowo, spójnie, rozsądnie w kwestii kolorów, no i cholera - momentami zapada w pamięć i naprawdę pobudza wyobraźnię. Obrazki ze mną zostaną, choć całość mnie nie porwała. Za mało tu dla mnie życia, klimatu, a postaci i dialogi tylko służą popychaniu historii do przodu. Ale tak bywa w tych bardziej surrealistycznych opowieściach, więc jeśli ktoś taki klimat lubi, to jak najbardziej, czemu nie!