Polecam wszystkie jego dzieła wydane w Polsce (Azymut, Stare Zgredy, Ocean miłości...). Bibliomulica to oda do wiedzy, komiks podróżniczy, przygodowy, ale również pouczający, zabawny i do tego świetnie narysowany. Wielka pochwała czytelnictwa odziana w podróżną szatę.

Z jakiegoś powodu komiks trącił we mnie nostalgiczną strunę, i choć nie przypomina Jonka, Jonki i Kleksa, Kajko i Kokosza czy Tytusa, Romka i A'Tomka, to podczas lektury znowu się cofnąłem w tamte czasy, kiedy powyższe sprawiały mi tyle frajdy. A trzeba przyznać, że "Bibliomulica z Kordoby" to właśnie taka bardzo przyjemna lektura, którą dopełniają świetne ilustracje i sympatyczni bohaterowie. Czego chcieć więcej? Pomimo niemałej objętości chciałbym więcej, bo zdążyłem zżyć się z bohaterami... "Bibliomulica z Kordoby" zostaje na półeczce. Polecam.

Jest to dobry komiks, ale końcówka trochę rozczarowuje.

W X wieku południowa Hiszpania była krainą muzułmańską. Perłą w koronie tych terenów była Kordoba, centrum naukowo-filozoficzne, które mocno rozwijało się pod rządami kalifów. Kres dobrych czasów nadszedł jednak wraz z władzą pewnego wojowniczego i niezwykle ambitnego wezyra. Człowiek ten kierowany osobisto-religijnymi pobudkami planuje prowadzić nową politykę, której symbolem ma być spalenie miejskiej biblioteki. Przybytku, który przez dziesięciolecia zgromadził przeogromne i niezwykle cenne zbiory. Skarby te za wszelką cenę chce uratować bibliotekarz Tarid, który w niezwykłym towarzystwie zrobi wszystko, aby tylko ocalić, chociaż część książek. Bibliomulica z Kordoby to dzieło, którego nie można łatwo zaszufladkować w jednej konkretnej kategorii. Wilfrid Lupano stworzył bowiem pracę balansującą pomiędzy komedią historyczną, dziełem filozoficznym, dramatem i opowieścią drogi. Autor przedstawia tutaj historię pełną przemyślanych dowcipów i zwrotów akcji, które skrywają wiele złożonej treści wymagającej od czytelnika czasu, aby ją odpowiednio zrozumieć. Komiks ten to nie tylko opowieść o bibliotece na kopytach i ratowaniu cennych ksiąg, ale również manifest na temat wolności i jej ograniczeń w czasach represji. Autor porusza tu temat władzy, która dąży do monopolizowania wiedzy i kontrolowania dostępu do informacji, co ma szczególną aktualność w dzisiejszym świecie. Jest to historia, która przypomina, że książki mogą być narzędziem zmiany i że warto walczyć o dostęp do nich, nawet gdy okoliczności wydają się beznadziejne. Ciekawa i angażująca wielowarstwowa opowieść to tylko część zalet tytułu. Uwagę czytelnika przykuwają tu również nietuzinkowe i świetnie nakreślone postacie oraz dopasowane do ich niezwykłości dialogi. Całość jest napisana w taki sposób, że nie odczuwamy tu znużenia, a każdą kolejną stronę pochłania się z wielką przyjemnością...