Więc jest finał „Armady”. Przynajmniej na razie, no bo dotąd na polskim rynku wyszło dwadzieścia tomów tej serii – w oryginale co prawda mamy jeszcze albumy „Exfiltration” i „Transfert”, ale po polsku dotąd nie zostały wydane – a ten piąty integral zbiera ostanie cztery z nich. Fajnie, bo ta seria zasługuje na takie wydanie, ale nadal liczę, że będzie więcej – te dwa brakujące, do tego wszystkie te fajne spin-offy, których swego czasu nieco liznęliśmy (a liznęliśmy niewiele, ot „Kroniki Armady” i w „Świecie Komiksu” odrobinę „Nävis”, a są jeszcze „Sillage Premières Armes”, nawet artbooki), no super by było. A na razie jest ta część, nieco już słabsza, bo to, co najważniejsze, już odkryliśmy w serii (choć niedopowiedzenia nadal są), więc zostaje głównie akcja. Ale jako akcyjniak SF rzecz absolutnie nie zawodzi i niewiele jest serii, które mogą się z nią równać.

W albumie Armada tom 5 czytelnik znajdzie oryginalne tomy „Chłód”, „Epidemia”, „Zatrzymani w czasie” i „Aktualizacja”. Dokładniej rzecz ujmując, są to części od 17 do 20, co oznacza koniec (przynajmniej chwilowy) serii. Na naszym rynku nigdy bowiem nie pojawiły się dwie ostatnie odsłony (tomy 21 i 22). Kto wie, być może jednak Egmont będzie miał dla fanów tytułu jakąś niespodziankę. Nie wybiegajmy jednak nadmiernie w przyszłość i zajmijmy się tym, co już teraz można chwycić w swoje dłonie. Jean-David Morvan większość tajemnic scenariusza odkrył w kilku poprzednich tomach. Na scenie pozostały już tylko drobne sekrety i pewne niedopowiedzenia. Nie oznacza to jednak, że komiks znacząco stracił na jakości. Nadal bowiem jest tu cała masa widowiskowej i mocno wciągającej akcji sci-fi, która od samego początku jest wielką siłą serii. Przygodę zaczynamy od wyruszenia na mroźną planetę Tri-JJ768, gdzie Navis musi ukraść pewien ważny dla Zgromadzenia przedmiot. Misja wydaje się być dość rutynowa, ale bohaterka musi sobie poradzić z niebezpieczeństwami trwającej tam wojny domowej. Na dodatek miejsce to jest dla niej osobiście bardzo ważne, w końcu mieszka tam mężczyzna, którego niegdyś kochała, będący ojcem jej dziecka. Fabuła prowadzona jest tu bardzo sprawnie z kilkoma mocnymi zwrotami akcji. Jest zdrada, krew, miłość, nienawiść i cała masa innych różnorakich emocji, z którymi musi sobie poradzić bohaterka. Kolejny rozdział to konieczność odnalezienia przez Navis lekarstwa na szalejącego zabójczego wirusa. Historia ta jest zdecydowanie najbardziej dynamiczna z całego albumu, jest jednak jednocześnie najbardziej „prosta”. Autor stawia tu przede wszystkim na widowiskowość i mnogość występujących po sobie wydarzeń. Fani dynamicznego sci-fi powinni więc być ze scenariusza dość zadowoleni. Trzecia z historii wypada niestety najsłabiej z całego grona. Na dość ograniczonej ilości miejsca autor postawił sobie ambitny cel nakreślenia dość złożonego scenariusza. Fabuła skupia się tu na manipulacji czasem i kilku innych trudnych wątkach, które niestety są podane w bardzo oszczędnej (wręcz skrótowej) formie, co niestety wpływa na ich jakość. Jedyną zaletą rozdziału jest tu akcja, która zawsze w serii zaprezentowana jest ciekawie i dynamicznie. Na sam koniec autor dostarcza czytelnikowi (niespodzianka) ponownie dużej dawki widowiskowej akcji, tym razem wymieszanej jednak z kilkoma intrygującymi tajemnicami. Jest to więc najbardziej klasyczna (dla serii) historia, którą pochłania się z niekłamaną przyjemnością w iście błyskawicznym tempie....