Że „Jeż Jerzy” wróci – poza zbiorczymi tomami – to się nie spodziewałem. Jeszcze mniej spodziewałem się, że wróci jako zeszytówki, bo te w naszym kraju, z drobnymi wyjątkami, wydają się martwe od dawna. A tu proszę, wrócił – i to wrócił jako zeszytówka właśnie. I po latach naprawdę daje radę. Nie waha się, nie opier… znaczy od razu bierze do roboty i wali nas w ryj (i w łeb), a to co wraz z nim dostajemy, można nazwać piekielnie dobrą zabawą.