Trzeci tom „c” tylko potwierdza klasę tej serii, chociaż dochodzi tu do pewnych zmian i taki miszmaszowy to tom. Ja jednak tytuł ten uwielbiam, mimo pewnych ewidentnych minusów, bo to taki trochę mokry sen dzieciaka wychowanego na „Z archiwum X”. Więc sięgam, czytam i za każdym razem mam ochotę na więcej. W skrócie: jedno z bardzo nielicznych dzieł Tyniona – o ile nie jedyne – które naprawdę warto jest poznać.

Duet James Tynion IV i Martin Simmonds w dwóch pierwszych tomach serii zaserwowali czytelnikowi wciągającą mieszankę motywów rodem z serialu „Z archiwum X” i elementów mrocznego thrillera, który na długo pozostaje w pamięci czytelnika. Trzecia odsłona cyklu pod względem klimatu i złożoności nadal utrzymuje wysoki poziom poprzedników. Tym razem jednak do zwizualizowania scenariusza Tynion IV zaproszono różnych artystów. Otrzymali oni wolną rękę w ukazaniu losów Lee Harveya Oswalda dzielnie pracującego dla Departamentu Prawdy i stopniowo odkrywającego złożoną historię organizacji. Poprzedni historie dotyczyły przeróżnych teorii spiskowych i towarzyszących im ludzkich paranoi. Scenariusz recenzowanego komiksu ponownie skupia się na podobnej trudnej, złożonej a momentami wręcz szalonej tematyce. Rzeczywistość miesza się tu z przeróżnymi legendami/teoriami nieodzownie towarzyszącymi ludzkości od bardzo dawna. Ufo, sekrety religii, człowiek-motyl, faceci w czerni, manipulacja historią i kształtowanie jej według potrzeb władzy. Tego typu treści znajdziemy tu znacznie więcej. Jedne z nich mogą nas rozbawić, inne zaś tak mocno powiązane są z otaczającą nas rzeczywistością, że trudno jest nie oddać się pewnym głębszym rozważaniom. Taki jest właśnie cel autora, który stara się, aby odbiorca jego dzieła zadał sobie pytanie: „czy chcę w to uwierzyć”? James Tynion IV niezależnie od tego, czy bierze się tu za narrację historyczną, czy skupia uwagę na czasach bardziej współczesnych, wie jak stworzyć atmosferę mrocznego thrillera, której naprawdę trudno jest się oprzeć. Poszczególne rozdziały bardzo dużą uwagę poświęcają również naturze człowieka. Jego trudnych do kontrolowania lęków, doszukiwania się tajemnic tam, gdzie ich nie ma czy próbie radzenia sobie na różne sposoby z wielkimi tragediami.