Czy znajdzie się ktoś, kto Sherlocka Holmesa nie zna, choćby ze słyszenia? No właśnie. A masa z tych ludzi – podejrzewam, że większość, bo jakże by mogło być inaczej – w ten czy inny sposób lubi jego samego i jego przygody. A te masowo reprodukowane są, powielane, zaszczepiane na nowe grunty… Nie, tym razem nowego lądu seria nie podbija, przygody najsłynniejszego detektywa w dziejach na kartach komiksu obecne są od lat, a przecież trzeba pamiętać, że jeszcze dłużej jest z nami inspirowany nim Batman. Ale seria „W głowie Sherlocka Holmesa” – okej, na razie pierwszy tom, ale myślę, że to się nie zmieni – i tak jest przyjemna i warta poznania. Nie tylko przez zagorzałych fanów postaci.

Autor albumu Cyryl Liéron zdecydowanie jest fanem twórczości Sir Arthura Conana Doyle’a. Od pierwszych stron dzieła widać bowiem, jak w swojej pracy stara się on oddać hołd kultowej postaci detektywa i jednocześnie nawiązywać do klasycznych książkowych historii. Stworzony przez niego scenariusz nie jest jednak tylko kliszą powieści i kolejną poprawną komiksową adaptacją klasyki. Zaprezentowana tutaj historia co prawda trzyma się pewnych sprawdzonych schematów, ale nie brakuje tu również dużej dawki innowacyjności. Śledztwo prowadzone przez dwójkę znanych bohaterów z każdym kolejnym przeczytanym kadrem jest coraz bardziej intrygujące i zaskakujące. Tym, co najbardziej wyróżnia dzieło z grona licznej i silnej konkurencji, jest sposób, w jaki została zaprezentowana opowieść. Tytuł albumu jest tu bardzo sugestywny. Twórca stara się bowiem zanurzyć w umysł znanego detektywa i pozwala tym samym widzieć świat (i kolejne odsłanianie ślady) właśnie oczami Sherlocka. Człowieka niebywale inteligentnego o mocno nieprzeciętnym umyśle, który czasem balansuje na cienkiej granicy szaleństwa. Przewracając kolejne strony komiksu, śledzimy rozumowanie i analizy Holmesa, odkrywamy razem z nim nowe poszlaki i powiązania pomiędzy zebranymi dowodami/śladami. Jest to bardzo angażujące i bardzo satysfakcjonujące.