Niby prosta poezja, jeden wiersz z rysunkami piesków - ale kurde, człowiekowi łzy w oczach stają pod koniec. Gorąco polecam.

Miał_ś kiedyś zwierzaka? Zrozumiesz...

Opowieść o stracie, tesknocie i nadziei. Z waznym przeslaniem - nie kupuj, adoptuj. Uniwersalny utwor, dla kazdego-niezaleznie od plci i wieku.

Od pierwszej do ostatniej strony widać, że napisane z głębi serducha. Mnie emocjonalnie rozłożyło i ze łzami cieknącymi po policzku przez pół godziny tuliłem swojego psiaka. Jeśli miał_ś kiedyś psa, a ta historia cię nie poruszy - to znaczy, że źle wykorzystał_ś czas z nim spędzony. Polecam mocno, zwłaszcza wrażliwym.

Takie pytanie niektórzy zadają sobie przed przystąpieniem do konsumpcji danego dzieła kultury, bo śmierć pieska jest jednak pewnym przegięciem. To chyba mówi wystarczająco wiele o tym, jaką miazgę z uczuć robi ten komiks. Daję 5/5 gwiazdek, solidnie poryczane za każdym przeczytaniem.

Podejrzewam, że prawie każdy stracił osobę lub zwierzaka, które były dla nich ważną częścią życia. Ciężko jest o tym zapomnieć, i o ile strata bliskiej naszemu sercu osoby może nie dać o sobie zapomnieć przez bardzo długi czas, to zawsze staramy się sobie jakoś z tym radzić. Bardzo podobnie jest ze stratą ukochanego pupila, ale w tym przypadku, pomimo podobnego uczucia straty, często staramy się o tym fakcie jak najszybciej zapomnieć. Tomxyz wydając "Śpij Słodko Aniołku" zrobił wszystko, żeby pamięć o swoim zwierzaku zachować na zawsze. W tym komiksie (tak, moim zdaniem jest tutaj sekwencja obrazów, więc mimo wielu kontrowersyjnych opinii, dla mnie nadal można tego zinka nazwać komiksem) autor żegna się ze swoim pieskiem w wyjątkowo emocjonalny sposób. Z każdej strony uderza w nas tak silny ładunek uczuć autora, że ja osobiście czułem jak te emocje wylewają się na mnie i ogarniają mnie przywodząc na myśl to co sam czułem po niedawnej stracie mojego pupila. Ja jednak nie umiałbym tego ubrać w słowa w tak piękny sposób. Odwiedzając stoisko Tomka na jednym z konwentów spotkałem się z opinią jednego z czytelników tego zinka, który stwierdził, że gdyby nie było ilustracji to można ten tekst odebrać jakby był napisany po stracie dziecka i kompletnie się z tym zgadzam. Niewiele jest komiksów, które tak bardzo mnie poruszyły w ostatnim czasie. Nigdy też tak szybko po lekturze nie skontaktowałem się z autorem, żeby przekazać co myślę na temat jego tworu. "Śpij Słodko Aniołku" kupiłem bezpośrednio od Tomxyza na Rumia Comic Con V, a przeczytałem go tego samego dnia wracając do domu pociągiem. Polecam serdecznie jest to chyba najbardziej osobisty i emocjonalny komiks autorstwa Tomxyza.