Najnowszy tom „Lucky Luke’a” na polskim rynku to jednocześnie rzecz z najnowszego etapu wydawania serii, czyli już bez udziału żadnego z pierwotnych twórców. Nadal jednak jest kawał sympatyczne, wartego poznania komiksu dla całej rodziny. I, jak niejednokrotnie pokazał nam ten cykl, także swoistej lekcji historii.

Lucky Luke to bez cienia wątpliwości prawdziwa legenda. Niestrudzony stróż prawa, który od bardzo dawna łapie bandytów i dba o porządek. Jego popularność zaczyna być jednak mocno nadszarpnięta wraz z pojawieniem się Allana Pinkertona. Założyciela coraz bardziej rozpoznawalnej agencji detektywistycznej, która rozpoczęła rewolucję w łapaniu przestępców. Czyżby oznaczało to, że dzielny kowboj będzie musiał przejść na zasłużoną emeryturę? Nic nie jest jednak do końca przesądzone, szczególnie kiedy do akcji kolejny raz wkraczają Daltonowie, z którymi Pinkerton będzie miał wiele problemów. Autorem albumu Lucky Luke kontra Pinkerton jest Tonino Benacquiste. Francuski ceniony scenarzysta, który otrzymał przywilej kontynuowania kultowego dzieła duetu Morris i Goscinny. Doskonale zdawał on sobie sprawę z mocno wygórowanych oczekiwań fanów serii na całym świecie. Śmiało można jednak stwierdzić, że spełnił on pokładane w nim nadzieje, chociaż nie obeszło się bez kilku małych potknięć. Tym, co na pewno wyróżnia album, jest dobrze poprowadzona ciekawa historia. Autor trzyma się tutaj prawdziwej historycznej ścieżki Allana Pinkertona, prezentując czytelnikowi jak jego pomysły zaczęły „rewolucjonizować” otaczający go świat. Oczywiście wszystko to podane jest w odpowiednim uproszczeniu i skrócie, nie ma jednak tutaj żadnych poważniejszych przekłamań. Kreślona przez niego postać Pinkertona jest dobrze prowadzona i stanowi wyraźną przeciwwagę do LL. Sam kowboj w scenariuszu również odgrywa dość kluczową rolę, chociaż nie zawsze jest ona pierwszoplanowa. Tak jak było wspomniane, nie wszystko jest tutaj jednak idealne. Największy kłopot scenarzysta ma z warstwą humorystyczną. Zaprezentowanym tutaj żartom bardzo daleko do charakterystycznego humoru Goscinnego. Benacquiste nie potrafi idealnie oddać głębi żartów z dawnych części serii, zresztą w wielu scenach nawet nie próbuje tego robić, stawiając na bardzo proste dowcipy. Nie jest to poważna wada albumu, ale na pewno będzie ona zauważalna dla wielkich fanów cyklu.

Kolejny współczesny album o Cowboyu szybszym od własnego cienia, jest mniej komediowy, ale za to ma dość ciekawy scenariusz nad którym pracowało dwóch pisarzy. Czy Daltonowie chcąc nie chcąc oczyszczą dobre imię Luck'a? Żeby się przekonać musicie sami się przekonać.