Tom trzyma poziom pierwszego, a nawet jest ździebko lepszy

Bardzo udana seria póki co. Rozrywka raczej mało wymagająca ale nie naiwna czy pozbawiona sensu. Rysunki ładne, wydanie typowo Egmontowskie - ja takie właśnie lubię najbardziej. Z pewnością będę chciał sięgnąć po kolejny tom.

Seria trzyma poziom, warta polecenia seria.

Album jak sam tytuł wskazuje, kontynuuje wydarzenia z poprzedniego tomu i ponownie stara się dostarczyć odbiorcy gargantuicznej dawki dobrej rozrywki. Czy tak właśnie jest? Już na początku recenzji śmiało można odpowiedzieć, że TAK! Batman jako przywódca ruchu oporu, Korpus Zielonej Latarni bacznie przyglądający się wydarzeniom na Ziemi i gotowy w każdej chwili interweniować, Superman jako potężny dyktator, który nie uznaje żadnego sprzeciwu i każdy przejaw buntu miażdży z całą swoją mocą, znani komiksowi antagoniści, którzy nagle nie są tacy źli jak mogłoby się wydawać. Tego rodzaju szalonych treści w albumie można znaleźć całą masę. Tytuł w dużym uproszczeniu można określić mianem komiksowej wersji Gry o Tron. Historii, w której szaleństwo goni szaleństwo, ukazane wydarzenia zakłócają równowagę wszechświata, zdrady i intrygi są codziennością, a śmiertelność postaci jest na najwyższym możliwym poziomie. Już ten krótki opis dosadnie pokazuje jak bardzo intrygująca jest historia, którą można znaleźć pod twardą oprawą komiksu. Duet Marguerite Benett i Tom Taylor wynoszą tu komiks superbohaterski na nowy poziom widowiskowości. Słowo „akcja” jest tutaj odmieniane na wszystkie możliwe przypadki. Nie ma tutaj planszy, na której coś by się nie działo i niezależnie od tego, czy ktoś jest mniejszym, czy większym fanem DC, na pewno nie będzie narzekał na nudę. Historię czyta się z niekłamaną przyjemnością, pochłaniając kolejne strony w błyskawicznym tempie. Nie wszystko w albumie jest jednak idealne. Na pewno nie jest to historia polecana komuś, kto oczekuje głębokiego i przemyślanego scenariusza, gdzie twórcy prezentują złożone obrazy znanych postaci. Niestety, ale tego rodzaju treści jest tu jak na lekarstwo. Scenarzyści wykorzystują przede wszystkim znane uniwersum do zapewnienia odbiorcy prostej rozrywki. Jeśli więc takiego rodzaju treści poszukujemy, to album znajdzie się na szczycie naszych ulubionych tytułów. Owszem pojawiają się tu jakieś ciekawie zarysowane dramaty i sytuacje wzbudzające różnorakie emocje. Wszystko to jest jednak jedynie dodatkiem do „akcji” i nie odgrywa w opowieści żadnej kluczowej roli.

Zwykle bywa tak, że tylko 1 tom danej serii trzyma poziom całkiem nieźle, zapowiadając całą serię jako nadchodzący świetny event, a potem następuje równia pochyla lub jak w przypadku serii Batman Metal czy Death Metal, od początku jest katastrofa. Injustice, natomiast, od 1 tomu, póki co i po tom 2, pokazuje cały czas dobra stronę i naprawdę jest zaje...cie. Polecam !!! Sklep Gildia the beat.

Moim zdaniem ten tom jest minimalnie lepszy od pierwszego, Taylor w formie jak widać.