Napoleone Buonaparte wywołuje u naukowców i pasjonatów historii szereg różnorodnych emocji. Jedni uważają go za szaleńca gotowego podpalić świat, aby tylko zrealizować swoje ambicje, drudzy widzą w nim zaś geniusza swojej epoki. Prawda jak zawsze leży gdzieś pośrodku i nie zawsze jest łatwo ją dobrze zaprezentować. Z zadaniem tym postanowił zmierzyć się scenarzysta Noël Simsolo, który w swoim dorobku ma wiele biograficznych komiksów. Twórca serwuje nam tutaj pełny przekrój życia Napoleona. Począwszy od czasów poprzedzających jego urodzenie, kończąc na jego zesłaniu i śmierci. Album jak wiele innych komiksów historyczno-biograficznych stara się łączyć rozrywkę z wymiarem edukacyjnym. Śmiało można stwierdzić, że założenia te zostają zrealizowane, chociaż album nie uniknął przy tym kilku błędów/problemów. Na początek warto jednak wymienić te elementy komiksu, które sprawiają, że jest to pozycja warta uwagi. Autor bardzo płynnie przechodzi tutaj pomiędzy poszczególnymi etapami życia Napoleona. Skupia on uwagę zarówno na ważnych z historycznego względu wydarzeniach, jak i na mniej istotnych (przynajmniej pozornie) epizodach. Dostarczana czytelnikowi solidna dawka wiedzy jest przy tym podana w bardzo „rozrywkowej” formie. Kolejnym plusem jest umiejętność pokazania mocno złożonej natury cesarza. Zależnie od opisywanego okresu życia Simsolo udanie obrazuje Napoleona zarówno jako taktycznego geniusza, jak i furiata oraz osoby pragnącej niczym nieskrępowanej władzy (zdolnej do wszystkiego, aby tylko ten cel osiągnąć). Tak jak zostało to już wspomniane, album posiada również pewne swoje wady. Tytuł podobnie jak wiele innych komiksów biograficznych/historycznych cierpi na permanentny brak odpowiedniej ilości miejsca. Przekłada się to na bardzo dużą kondensację przedstawianego tematu. Na pewno nie jest to komiks, po który może sięgnąć każdy, nie znając wcześniej przynajmniej podstawowych faktów na temat Napoleona. Mnogość przewijających się tutaj postaci, duże tempo różnorakich wydarzeń i brak przemyślanych przypisów, sprawiają, że w fabule połapią się tylko wielcy pasjonaci historii. Dość problematyczna jest tutaj również jakość oprawy graficznej. Rysunki Fabrizio Fiorentino są bardzo nierówne i nie zawsze artysta stara się trzymać prawdziwych historycznych realiów/detali. Sprawne oko miłośnika historii wyłapie tutaj sporo niedociągnięć. Począwszy od przeciętnie zaprezentowanych scen batalistycznych (za duży chaos), przez wpadki np. w ukazywaniu szczegółów oręża/umundurowania, kończąc na powtarzalnych projektach postaci występujących w tle (często tworzonych metodą kopiuj-wklej).